مدل پیش بینی عملکرد تحصیلی دانشجویان آموزش سنتی بر اساس متغیرهای فردی باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل پیش بینی عملکرد تحصیلی دانشجویان آموزش سنتی بر اساس متغیرهای باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی است. روابط بین متغیرهای مطالعه در قالب یک مدل مفهومی پیشنهادی بررسی شده است. نمونه 278 نفری از دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی و چند مرحله ای انتخاب شدند. خرده مقیاس های خودکارآمدی، ارزش تکلیف، جهت گیری هدفی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی از پرسشنامه استراتژی های خود انگیخته یادگیری پینتریچ و همکاران و برای سنجش عملکرد تحصیلی معدل کل دانشجویان به عنوان ابزار سنجش مورد استفاده قرار گرفت. یافته نشان داد که داده ها با مدل مفهومی خوب برازش یافت و در مدل خودکارآمدی، راهبردهای خودتنظیمی واسطه اثر جهت گیری هدفی (درونی و بیرونی) و ارزش تکلیف بر عملکرد تحصیلی هستند. در یک نتیجه گیری کلی اثرات متغیرهای برون زا و درون زا در مدل آموزش سنتی ارزش تکلیف و خودکارآمدی بیشترین تاثیر را بر راهبردهای یادگیری خود تنظیمی و عملکرد تحصیلی دارد.