الگوی واسطه‌ای خوش‌بینی در رابطه بین الگوهای شخصیتی، باورهای مذهبی، علاقه اجتماعی و سلامت روان

هدف پژوهش حاضر تعیین کردن اثرات واسطه ای خوش بینی در رابطه با الگوهای شخصیتی، باورهای مذهبی، علاقه اجتماعی و سلامت روان بود. جامعه آماری شامل تمامی کارمندان دانشگاه علامه طباطبایی بود. از طریق نمونه گیری خوشه ای تصادفی 157 آزمودنی انتخاب شدند. تمامی این کارکنان به مقیاس علاقه اجتماعی کراندال، پرسشنامه سلامت روانی (ghq-28)، مقیاس الگوهای رفتاری (تیپa)، پرسشنامه تجدیدنظر شده جهت گیری زندگی (lot-r) و عمل به باورهای دینی (معبد) پاسخ دادند. الگوی معادلات ساختاری جهت ارزیابی اثرات واسطه ای خوش بینی در رابطه بین الگوهای شخصیت، عقاید مذهبی، علاقه اجتماعی و سلامت روان مورد استفاده قرار گرفت و داده ها با نرم افزار amos تحلیل شد. روی هم رفته یافته های پژوهش برازنده بودن مدل را نمایان می سازند. در مدل کلی نتایج هم چنین نشان می دهد که رابطه بین الگوهای شخصیتی، عقاید مذهبی، علاقه اجتماعی و سلامت روان توسط خوش بینی میانجی شده بود.