بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر میزان افسردگی و معنای زندگی زنان مطلقه شهرستان تبریز

پژوهش نیمه‌تجربی حاضر با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی گروهی بر کاهش میزان افسردگی و معناداری زندگی در زنان مطلقه شهرستان تبریز انجام پذیرفت. طرح تحقیق آن به صورت دو گروهی (گروه آزمایش و کنترل) و شامل دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه زنان مطلقه بین سنین 30 الی 50 سال مراجعه کننده به سه مرکز خدمات روانشناختی و مشاوره شهرستان تبریز بود. به روش نمونه‌گیری در دسترس، نمونه به تعداد 24 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفت. افراد گروه آزمایش مداخله‌ درمانی را در 10 جلسه (90 تا 120 دقیقه‌ای) به صورت گروهی دریافت کردند و گروه کنترل، مداخله‌ای دریافت نکرد. هر دو گروه قبل از شروع مداخلات و در پایان جلسات، پرسش‌نامه افسردگی بک و پرسش نامه معناداری زندگی استگر، فریزر، اویشی و کالر را تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین دو گروه در میزان افسردگی و معنای زندگی در مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون وجود دارد (0.001