رابطه عاملیت، برنامه ریزی و فرهنگ مدرسه با بهزیستی روان شناختی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان عادی و تیزهوش: تحلیل چندسطحی

این پژوهش با هدف تعیین سهم عوامل فردی (عاملیت و برنامه ریزی فعال) و فرهنگ مدرسه در پیش بینی بهزیستی روان شناختی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان عادی و تیزهوش انجام شد. طرح این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری آن کلیه دانش آموزان دبیرستان های شهر رامسر و تنکابن با حجم 7500 نفر بود که از میان آنان با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای 707 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس عاملیت جاسکیلا و همکاران، مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف، مقیاس فرهنگ مدرسه الساندر و ساد و مقیاس برنامه ریزی فعال استفاده گردید و معدل نیمسال اول دانش آموزان نیز به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی آنان به کار گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و mplus و از روش تحلیل چندسطحی استفاده شد. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که عوامل فردی و فرهنگ مدرسه هر یک، به سهم خود بهزیستی روان شناختی دانش آموزان را پیش بینی می کنند، و همچنین بین بهزیستی روان شناختی و پیشرفت تحصیلی نیز رابطه مثبت معنادار مشاهده شد. نتایج فوق بر این واقعیت صحه می گذارد که دانش آموزان برخوردار از عاملیت از وضعیت بهزیستی روان شناختی بالاتری نسبت به سایرین برخوردارند. همچنین این دانش آموزان به دلیل برخورداری از سلامت روان، در امور تحصیلی خود موفق تر عمل می کنند. تفاوت بین مدارس عادی و تیزهوش در متغیرهای فرهنگ مدرسه و بهزیستی روان شناختی نیز مبین وضعیت رو به بهبود مدارس تیزهوشان از لحاظ نوع روابط در مدارس و بحث سلامت روان دانش آموزان شان است.