مقایسه ظرفیت حافظه کاری و راهبردهای کنترل فکر مبتلایان به اختلال وسواسی-اجباری با افراد بهنجار

هدف پژوهش حاضر مقایسه ظرفیت حافظه کاری و راهبردهای کنترل فکر مبتلایان به اختلال وسواسی-اجباری با افراد بهنجار است. روش مطالعه حاضر توصیفی از نوع علی-مقایسه‌ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل افراد مبتلا به اختلال وسواسی-اجباری و افراد بهنجار در سطح شهر تبریز در سال 93-1392 بودند. از جامعه مورد نظر به روش نمونه گیری در دسترس، نمونه‌ای شامل 60 شرکت کننده (30 نفر مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری و 30 نفر افراد بهنجار) انتخاب و از لحاظ جنس، سن و تحصیلات همتاسازی شدند. سپس آزمون‌های خرده مقیاس فراخنای ارقام وکسلر و راهبردهای کنترل فکر (tcs) بر روی آن‌ها اجرا شد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین افراد مبتلا به اختلال وسواسی- اجباری و افراد بهنجار در متغیرهای ظرفیت حافظه کاری و راهبردهای کنترل فکر تفاوت معناداری وجود دارد. بدین صورت که افراد دارای اختلال وسواسی- اجباری حافظه ضعیف‌تری داشتند. همچنین نتایج راهبردهای کنترل افکار نشان داد که افراد دارای اختلال وسواسی- اجباری در مقایسه با افراد بهنجار از راهبردهای نگرانی، کنترل اجتماعی، تنبیه و ارزیابی مجدد بیشتری به کار می‌برند؛ اما راهبرد توجه برگردانی بیشتر در گروه افراد بهنجار مورد استفاده قرار گرفت. این نتایج نشان دهنده آن است که رفتارهای تکرارشونده افراد مبتلا به اختلال وسواس ممکن است نتیجه نارسایی‌هایی در حافظه کاری آن‌ها باشد. همچنین ممکن است افراد مبتلا به اختلال وسواس در زمان رویارویی با وسواس‌های فکری‌-‌عملی از راهبردهای غیرانطباقی کنترل فکر استفاده کنند.