مقایسه احساس تنهایی و پیوند با مدرسه در دانش آموزان پسر دارای رفتارهای پرخاشگرانه و عادی

هدف این پژوهش مقایسه احساس تنهایی و پیوند با مدرسه در دانش آموزان پسر دارای رفتارهای پرخاشگرانه و عادی دوره ابتدایی شهر اهواز بود. نمونه این پژوهش شامل 250 دانش آموز پسر (125 دانش آموز پرخاشگر و 125 دانش آموز عادی) بود که به روش تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. طرح پژوهش، علی مقایسه ای بود. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه احساس تنهایی (lq)، پرسشنامه پیوند با مدرسه (qsb) و پرسشنامه پرخاشگری کودک در مدرسه (casq) بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیری (manova) تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین دو گروه از لحاظ احساس تنهایی و پیوند با مدرسه تفاوت معنی داری وجود دارد. به علاوه، میزان احساس تنهایی در گروه پرخاشگر نسبت به گروه عادی بیشتر و میزان پیوند با مدرسه در گروه پرخاشگر نسبت به گروه عادی کمتر بود. بر اساس نتایج مطالعه حاضر، سطوح بالای احساس تنهایی و پیوند با مدرسه ضعیف می توانند به عنوان عوامل مهمی در بروز رفتارهای پرخاشگرانه مورد توجه قرار گیرند.