رابطه بین سبک های مقابله با تنیدگی روانی و خلاقیت هیجانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های مقابله با تنیدگی روانی با خلاقیت هیجانی دانش آموزان دوره متوسطه انجام یافته است. روش پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر پلدشت به تعداد 684 نفر با حجم نمونه 248 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی است. ابزارهای اندازه گیری این پژوهش: 1 پرسشنامه سبک های مقابله با فشار روانی اندلر و پارکر (1990) با مقدار ضریب آلفای کرونباخ کلی (پایایی) 0.89 و 2 پرسشنامه خلاقیت هیجانی آوریل و همکاران (1999) با مقدار ضریب آلفای کرونباخ کلی (پایایی) 0.93 می باشند. برای تجزیه و تحلیل داده ها و سوالات آزمون از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. بر اساس یافته ها بین سبک های مقابله با تنیدگی روانی (مساله مداری، هیجان مداری و اجتناب پذیری) و خلاقیت هیجانی رابطه وجود دارد (p<0.001) و سه متغیر سبک های مساله مدار، هیجان مدار و اجتنابی باهم خلاقیت هیجانی را تبیین می کنند (p<0.001). متغیر سبک مقابله ای اجتنابی نیز به تنهایی خلاقیت هیجانی را تبیین می کند (p<0.001).