بررسی اثربخشی مداخله روانی اجتماعی بر انتقال توجه، حافظه کاری و برنامه ریزی کودکان طیف اوتیسم با عملکرد بالا

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخله روانی اجتماعی بر انتقال توجه، حافظه کاری و برنامه ریزی کودکان طیف اوتیسم با عملکرد بالا است. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. تعداد 24 کودک در دامنه سنی 10 تا 12 سال به روش نمونه گیری در دسترس در استان یزد انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در این پژوهش برای ارزیابی کارکردهای اجرایی از پرسشنامه بریف (brief) و برای ارزیابی طیف اوتیسم آزمودنی ها از پرسشنامه صفات طیف اوتیسم (ast) استفاده شد. پس از اجرای پیش آزمون گروه ها، برای آزمودنی های گروه آزمایش 10 جلسه برنامه مداخله روانی اجتماعی برای کودکان و به طور همزمان 10 جلسه آموزشی ویژه والدین شان انجام و بعد از اتمام آن در هر دو گروه آزمایش و کنترل پس آزمون اجرا شد. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مداخله روانی اجتماعی بر بهبود انتقال توجه کودکان طیف اوتیسم تاثیر معناداری ندارد اما بر حافظه کاری (107.362f₌،0.001≥p) و برنامه ریزی (160.928f₌،0.001≥p) آنها تاثیر معنی داری دارد. ارائه تمرین های آموزشی می تواند حافظه کاری و برنامه ریزی در کودکان طیف اوتیسم با عملکرد بالا را بهبود ببخشد.