مقایسه اثر بخشی درمان شناختی-رفتاری و پردازش مجدد بر افسردگی دانشجویان دختر دارای تجربه شکست عاطفی

هدف مطالعه حاضر بررسی اثر بخشی درمان شناختی رفتاری و پردازش مجدد بر افسردگی دانشجویان دختر دارای تجربه شکست عاطفی بود. با استفاده از طرح آزمایشی پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل همراه با پیگیری، 66 دانشجویی دارای تجربه شکست عاطفی به طور تصادفی در سه گروه جایگزین شدند. آزمودنی ها به پرسشنامه های ضربه عشق و افسردگی دانشجویان پاسخ دادند. آزمودنی های گروه های آزمایش به مدت 14 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند. در پایان آموزش و سه ماه بعد، آزمودنی ها مجدداً به پرسشنامه ها پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس آمیخته مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که کاهش در نمرات شکست عاطفی (83.57=f؛ 0.001>p) و افسردگی (159.16=f؛ 0.001>p ) بعد از روان درمانی ها در مرحله پس آزمون و پیگیری مشاهده شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تغییر در نمرات ضربه عشق و افسردگی به دنبال درمان شناختی رفتاری و پردازش مجدد ایجاد می شود. به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد که شکست عاطفی و افسردگی عامل شخصیتی مهمی است که به واسطه آموزش تغییر می کند.