سناریونگاری آینده آموزش عالی در ایران

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، سناریونگاری آموزش عالی ایران در دوره پسا‌انبوه‌گرایی بود.مواد و روش‌ها: ابتدا، به بررسی عوامل محیطی تاثیرگذار یا پیشران‌های کلیدی آموزش عالی در گذار پسا‌انبوه‌گرا در ایران پرداخته شد. برای شناسایی گزاره‌های پرتکرار تعداد گزاره‌هایی که به هر مضمون مربوط می‌شوند، مبنای کار قرار گرفتند. در ادامه، از خبرگان خواسته شد که به هر یک از این عوامل، بر اساس مقیاس لیکرت سه‌درجه‌ای، مطابق با دو شاخص (1) اهمیت و (2) عدم قطعیت، امتیاز دهند. در نتیجه، 26 عامل کلیدی مشخص شدند. در نهایت، در مجموع 36 وضعیت مختلف برای 8 پیشران طراحی شد.نتایج: ابتدای این پژوهش، منجر به شناسایی 43 مورد از عوامل کلیدی در شش بعد (1) آموزش، (2) جامعه، (3) دانشگاه، (4) تکنولوژی، (5) اقتصاد و (6) بازار کار، شد. در ادامه، پیشران‌های کلیدی مشخص‌شده، شامل هشت دسته کلی به این شرح بودند: (1) عدم تناسب بین فارغ‌التحصیلان دانشگاه و نیروی موردنیاز بازار کار، (2) سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در آموزش عالی، (3) مشکلات سیاسی- اقتصادی و عدم استقلال، (4) مشکلات ساختاری دانشگاه در مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی، (5) تغییر نگرش‌های حاکم بر جامعه، (6) تاکید خانواده و اطرافیان بر تحصیلات دانشگاهی، (7) مشکلات نظام آموزشی موجود و (8) ظهور تکنولوژی‌های جدید در آموزش عالی. در انتها، چهار سناریو مشخص شد که بیشترین سازگاری درونی را داشته‌اند: (1): دانشگاه‌های بازار‌محور (2): تحول تکنولوژیکی (3): محدودیت نهادهای سیاسی و اقتصادی و (4): آموزش پایدار و عادلانه.بحث: می‌توان اظهار داشت که آینده نظام آموزش عالی ایران در گذار پسا‌انبوه‌گرا را می‌توان از طریق چهار سناریوی متمایز، متصور شد که هرکدام دیدگاه متفاوتی را بر اساس محرک‌ها و اولویت‌های کلیدی ارائه می‌دهند.

scenario planning for the future of higher education in iran

objective: the purpose of this research was to create a scenario of iran’s higher education in the transition of post-massism.methods: first, the influential environmental factors or key drivers of higher education in the post-massification transition in iran were examined. in order to identify the most frequent propositions, the number of propositions related to each theme was used as the basis of the work. next, experts were asked to rate each of these factors based on a three-point likert scale, according to two indicators (1) importance and (2) uncertainty. as a result, 26 key factors were identified. finally, a total of 36 different situations were designed for 8 thrusters.results: at the beginning of this research, led to the identification of 43 key factors in six dimensions (1) education, (2) society, (3) university, (4) technology, (5) economy and (6) labor market. next, the identified key drivers included eight general categories as follows: (1) mismatch between university graduates and labor market demand, (2) private sector investment in higher education, (3) political problems - economic and lack of independence, (4) the structural problems of the university in management and educational planning, (5) the change of attitudes governing the society, (6) the emphasis of the family and others on the university education, (7) the problems of the existing educational system, and (8) the emergence of new technologies in higher education. in the end, four scenarios were identified that had the most internal consistency: (1): market-oriented universities; (2): technological evolution; (3): limitations of political and economic institutions; and (4): sustainable and fair education.conclusion: it can be stated that the future of iran’s higher education system in the post-massification transition can be imagined through four distinct scenarios, each of which presents a different point of view based on key drivers and priorities.