عوامل کلیدی موثر بر اشتراک دانش مطالعه موردی دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه فردوسی

در اقتصاد نوین، دانش به عنوان عامل راهبردی در دستیابی به مزیت رقابتی پایدار یک قدرت محسوب می‌شود، اما صِرف برخورداری از دارایی‌های دانشی، قدرت‌آفرین و ارزش‌آفرین نیست، بلکه تسهیم و اشتراک آن با دیگر اعضای درون‌سازمانی و برون‌سازمانی زمینه خلق دارایی‌های دانشی جدید و ارزش‌آفرین را فراهم خواهد ساخت. در این مقاله عواملی که در ایجاد بسترسازی برای اشتراک دانش در سازمان موثر هستند، مورد بررسی قرار گرفته است. نظر به مطالعات و شواهد تجربی موجود، سیزده عامل در زمره مهم‌ترین عوامل موثر بر اشتراک دانش شناسایی شده‌اند. برای دستیابی به این هدف، از روش پژوهش پیمایشی بهره گرفته شد. جامعه آماری مورد مطالعه مشتمل بر 23 نفر از اعضای هییت علمی دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی دانشگاه فردوسی است که نظر به گستره حجم جامعه آماری از روش سرشماری استفاده شد. گردآوری داده‌های مورد نیاز از طریق پرسشنامه انجام گرفت. در نتیجه محاسبه آلفای کرونباخ، ضریب پایایی پرسشنامه برابر با 90 درصد به دست آمد. به منظور تعیین روایی از روایی سازه با استفاده از روش تحلیل عاملی استفاده شد. در نتیجه تجزیه و تحلیل داده‌ها به شیوه تحلیل عاملی با چرخش واریماکس، نُه عامل (ارتباطات، سودمندی ادراک‌شده از ict، سهولت ادراک‌شده از ict، کار تیمی، استراتژی، اعتماد، تعهد عاطفی، خودکفایتی، ماهیت دانش) به عنوان عوامل کلیدی موثر بر اشتراک دانش در گروه مورد مطالعه دریافت و برداشت شدند. از این مجموع، بالاترین میزان همبستگی، بین کار تیمی با اشتراک دانش مشاهده شد. نظر به نتایج به‌دست‌آمده از تحلیل رگرسیون چندگانه نیز استراتژی سازمانی، اعتماد و خودکفایتی افراد به عنوان سه عامل اصلی که بیشترین میزان اثرگذاری بر اشتراک دانش را دارند، استخراج شدند. بنا بر یافته‌های حاصل از این مطالعه، توجه همه‌جانبه به عوامل فرهنگی، فردی، سازمانی، فنی و دانشی برای ترغیب اعضای سازمان به اشتراک دانش، تجارب و مهارت‌هایشان در زمره مهم‌ترین وظایف و مسیولیت‌های مدیران سازمان‌ها، قابل ملاحظه است.