تحلیل عوامل فردی موثر بر یادگیری شغل‌محور در بین دانشجویان کشاورزی دانشگاه تهران

این تحقیق در پی تحلیل عوامل فردی موثر بر یادگیری شغل‌محور در بین دانشجویان کشاورزی دانشگاه تهران بر اساس عوامل فردی است که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان کشاورزی سال آخر مقطع کارشناسی و دانشجویان مقطع تحصیلات تکمیلی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران است که در مجموع شامل 1103 نفر بودند. از بین آنها به صورت تصادفی و با رعایت انتساب متناسب، 201 نفر (برحسب محاسبه فرمول کوکران) انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه‌ای با سه بخش است که بخش اول ویژگی‌های روان‌شناختی، بخش دوم مقیاس اندازه‌گیری متغیر وابسته تحقیق (مقیاس یورک و نایت، 2004) و بخش سوم عوامل فردی موثر در شکل‌گیری یادگیری شغل‌محور بود. برای تعیین روایی، با استفاده از نظرات اساتید گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران از روایی محتوایی و برای تعیین پایایی ابزار، از روش آلفای کرونباخ استفاده شده که مقدار آن برای مقیاس اصلی 89/0 بود. روش آماریِ غالب مورد استفاده تحلیل مسیر و نرم‌افزار مورد استفاده spsswin15 بوده است. یافته‌های تحقیق حاکی از آن است که نقش عوامل فردی در شکل‌گیری یادگیری شغل‌محور بسیار مهم، و عوامل مورد بررسی در مجموع 79 درصد واریانس مرتبط با متغیر وابسته را تبیین کردند. بر مبنای یافته‌های تحقیق علاقه به رشته تحصیلی، اعتقاد به توان اعضای هییت علمی، اعتماد در روابط متقابل، توانایی آزمایش و خلق فرصت‌ها و توانمندی جست‌وجوی اطلاعات مهم‌ترین متغیر‌های فردی در شکل‌گیری یادگیری شغل‌محور در بین دانشجویان کشاورزی بودند