شاخص‌ها و نشانگرهای کارآفرینی دیجیتالی در آموزش عالی

هدف: پیشرفت‌های مستمر در فناوری دیجیتال و دیجیتال‌سازی مدل‌های کسب‌وکار، چشم‌انداز کارآفرینی را تغییر داده است و اهداف و الزامات آموزش کارآفرینی را برای مطابقت با واقعیت دیجیتال جدید در کارآفرینی بازتعریف کرده است. به‌منظور به دست آوردن درک دقیقی از مفهوم ترکیبی کارآفرینی دیجیتال و نقش آن در تحول سیستم نوآوری، هدف پژوهش حاضر تعیین شاخص‌ها و نشانگرهای کارآفرینی دیجیتالی در آموزش عالی بود.روش‌شناسی: رویکرد پژوهش آمیخته (کیفی و کمی) بود. فاز کیفی یک مرور سیستماتیک از مقالات به‌روز در زمینه کارآفرینی دیجیتال بود که در نهایت 53 مقاله انتخاب و به روش کدگذاری باز و محوری اشتراوس و کوربین (1997) تحلیل شد. فاز کمی نیز با استفاده از پرسشنامه نظرسنجی تدوین‌شده از نتایج بخش کمی انجام شد که پاسخگویان آن بخش اعضای هیئت‌علمی آشنا به مباحث کارآفرینی و نیز خبرگان حوزه کارآفرینی دیجیتال بودند که 372 نفر از 385 نفر انتخاب‌شده در نهایت در بررسی داده‌های بخش کمی مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته‌ها: نتایج پژوهش یک چارچوب مفهومی در چهار محور اصلی، آموزش و یادگیری، عوامل موفقیت و موانع، رویکرد رفتاری و اکوسیستم‌های مناسب کارآفرینی دیجیتال در آموزش عالی را از مطالعات استخراج کردند. در حوزه آموزش و یادگیری مقوله‌های فرعی «تسلط فناوری اطلاعات و ارتباطات در تجارت (5 نشانگر)؛ رویکردهای یادگیری (5 نشانگر) و محیط‌های یادگیری دیجیتال (2 نشانگر)»؛ عوامل و موانع موفقیت با مقوله‌های فرعی: توانمند سازها (3 نشانگر) و موانع (2 نشانگر)؛ حوزه رویکرد رفتاری با مقوله‌های فرعی: شخصیت (4 نشانگر)، عوامل انگیزشی (5 نشانگر)، حوزه بعد اکوسیستم با مقوله‌های فرعی: اکوسیستم‌های کارآفرینی دیجیتال (3 نشانگر)، تیم‌ها و شبکه‌سازی (33 نشانگر) و سرمایه انسانی (3 نشانگر) شکل گرفت.بحث و بررسی: نتایج ارائه‌شده در این مقاله کاربرد یک رویکرد علمی را به‌منظور درک اینکه چگونه ابعاد خاص سیستم کارآفرینی در آموزش عالی به هم مرتبط هستند، پیشنهاد می‌کند. در تلاش برای به دست آوردن دانش عمیق‌تر از کارآفرینی دیجیتال در آموزش عالی به‌عنوان بخشی از سیستم نوآوری، یک رویکرد مطالعه تطبیقی نه‌تنها در مرزهای جغرافیایی خاص بلکه همچنین به‌صورت بین‌المللی، ممکن است مفید باشد. همچنین نتایج نشان داد که فراتر از زمینه‌سازمانی برای ایجاد اکوسیستم کارآفرینی در دانشگاه، پیامدهای سیاست‌گذاری مناسب در مورد ایجاد یک اکوسیستم حمایتی بسیار مهم است. چارچوب مفهومی پیشنهادی می‌تواند به محققان آینده کمک کند که مایل‌اند زیرشاخه‌های تحقیق را به شیوه‌ای میان‌رشته‌ای ترکیب کنند و مفهوم‌سازی‌های بارور جدیدی تولید کنند. 

indicators and markers of digital entrepreneurship in higher education

purpose: continuous advances in digital technology and digitization of business models have changed the entrepreneurial landscape and redefined the goals and requirements of entrepreneurship education to match the new digital reality in entrepreneurship. in order to gain a detailed understanding of the hybrid concept of digital entrepreneurship and its role in the evolution of the innovation system, the purpose of this research was to determine the indicators and markers of digital entrepreneurship in higher education.methodology: the research approach was mixed (qualitative and quantitative). the qualitative phase was a systematic review of up to date articles in the field of digital entrepreneurship, and finally 53 articles were selected and analyzed using the open and axial coding method of strauss and corbin (1997). the quantitative phase was also conducted using a survey questionnaire compiled from the results of the quantitative section, the respondents of which were faculty members familiar with entrepreneurship topics and experts in the field of digital entrepreneurship, and 372 out of 385 people were selected. quantitative sections were evaluated.findings: the results of the research extracted a conceptual framework in the four main axes, teaching and learning, success factors and barriers, behavioral approach and suitable ecosystems for digital entrepreneurship in higher education. in the field of education and learning sub categories mastery of information and communication technology in business (5 markers); learning approaches (5 markers) and digital learning environments (2 markers); factors and barriers to success with subcategories: enablers (3 markers) and obstacles (2 markers); behavioral approach domain with subcategories: personality (4 markers), motivational factors (5 markers), ecosystem dimension domain with subcategories : digital entrepreneurship ecosystems (3 markers), teams and networking (33 markers) and human capital (3 markers) were formed.discussion and analysis: the results presented in this article suggest the use of a scientific approach in order to understand how the specific dimensions of the entrepreneurship system in higher education are interrelated. in an effort to gain deeper knowledge of digital entrepreneurship in higher education as part of the innovation system, a comparative study approach may be useful not only within specific geographic boundaries but also internationally. also, the results showed that beyond from the organizational context to create an entrepreneurship ecosystem in the university, the implications of appropriate policies regarding the creation of a supportive ecosystem are very important.