تحلیلی بر وضعیت موجود کیفیت آموزش در آموزش عالی ایران: درآمدی بر راهبرد توانمندسازی هیات علمی از طریق آموزش پژوهی

مقدمه و هدف: شرایط آموزشگری در آموزش عالی ایران از حیث شادابی و نوآوری مطلوب نیست و آموزش حال مساعدی ندارد. در عین حال، آموزش برای استادان و مدیران آموزش عالی کشور، مساله قابل ذکری نیست. از این جهت می‌توان گفت آموزشگری در آموزش عالی با گونه‌ای از جهل مرکب مواجه است و برهوت نوآوری و شادابی چه‌بسا به چشم نیامده و به رسمیت هم شناخته نمی‌شود. ایننسیان جمعی نیاز به رمزگشایی و ارانه راه‌حل دارد. تجربه آموزش پزشکی کشور از این جهت با آموزش عالی تفاوت‌های اساسی دارد و دانشگاه‌های زیرمجموعه وزارت عتف علاوه بر تجربیات جهانی در این زمینه از تجربه بومی دانشگاه‌های علوم پزشکی می‌توانند بهره ببرند. آموزش پژوهی راهبردی است که هم در سطح جهانی و هم در آموزش پزشکی این سرزمین تجربه شده است و برای توانمندسازی استادان سایر رشته ها می‌تواند به منزله راهبرد برتر موردتوجه قرار گیرد.روش شناسی: این مقاله از حیث روش‌شناسی به ترکیبی از سنتز پژوهی و جستار نظرورزانه متکی بوده است. بدین معنا که نگارنده با شناسایی متون و منابعی که از آغاز جریان آموزش پژوهی به مثابه رویکرد توسعه‌ی حرفه‌ای استادان در جهان تاکنون به رشته تحریر درآمده با نگاهی غربالگرانه، سنتزی نظرورزانه متناسب با شرائط موجود آموزشگری در آموزش عالی ایران ارائه کرده است. در سنتز نظرورزانه تجربیات زیسته نگارنده و همچنین تاملات شخصی تخصصی، به‌ویژه در حوزه‌ی معرفت‌شناسی دانش تدریس و اخلاق آموزشگری، نیز موردتوجه قرار گرفته تا بدین ترتیب در عرصه‌ی دانش آموزش پژوهی توسع هم اتفاق افتاده باشد.یافته ها و نتیجه گیری: علاوه بر بحث‌های مبنایی، درباره‌ی آموزش پژوهی، برای استقرار آن در دانشگاه‌های ایران سیکل توانمندسازی برای استادان شامل مراحل سه‌گانه عمومی، تکمیلی و تخصصی ارائه شده است. 

the current state of teaching in iranian higher education revisited: an introduction to faculty empowerment through sotl

introduction and goal: the condition of teaching in higher education in iran is not what it should be in terms of innovation and playfulness. moreover, the issue of teaching and learning is not regarded as a major problem for professors and the management of the country’s higher education alike. therefore, it can be argued that teaching in higher education is facing a kind of compound ignorance, and the absence of innovation and playfulness is sometimes not even recognized. this collective amnesia needs to be decoded and solutions must be offered. the experience of medical education in the country differs fundamentally from that of higher education, and universities under the ministry of science, research and technology in addition to global experiences in this field, can benefit from the indigenous experience of medical universities. scholarship of teaching and learning is a strategy that has been experienced both globally and in medical education in this land, and it can be considered as a superior strategy for empowering professors in other fields.methodology: from a methodological point of view, this article is based on an integration of research synthesis and speculative essay. that is, the researcher has identified the published resources since the inception of scholarship of teaching and learning (sotl) as an innovative approach to faculty development, preparing the ground for screening and then speculative synthesis of these resources while remaining alert to the requirements of the existent situation in iranian higher education. the speculative synthesis also relies on the authors lived professional experiences and his personal reflections resulting in an ampliated account of sotl, especially in the sections dealing with teaching epistemology and ethical grounds of teaching.results and discussion: in this article, in addition to the basic discussions about research education, a three-stage empowerment cycle for professors has been proposed for the establishment of sotl in iranian universities, including general, complementary, and specialized stages.