تجربیات زیسته‌ی دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان از برنامه‌ی درسی رشته‌ی علوم تربیتی

هدف این مطالعه، بررسی تجربیات زیسته‌ی دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان از برنامه‌ی درسی رشته‌ی علوم تربیتی است. روش پژوهش، کیفی با رویکرد توصیفیتفسیری و جامعه‌ی پژوهش شامل دانشجومعلمان رشته‌ی علوم تربیتی است. پانزده نفر از دانشجومعلمان با بهره‌گیری از نمونه‌گیری هدفمند و رعایت اصل اشباع‌شدگی و حداکثر تنوع به‌عنوان نمونه‌ی پژوهشی انتخاب شدند. پژوهش‌گر به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها، از روش مصاحبه‌ی عمیق و برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل استقرایی مبتنی بر نظام کدگذاری بهره برده است. در این پژوهش به‌منظور پایایی و اعتبایابی سوالات مصاحبه و یافته‌های پژوهش از روش دلفی، ضریب توافق نمره گذاران و ارجاع نتایج به مشارکت‌کنندگان و روش مسیر ممیزی استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد، شش مقوله‌ی آسیب‌های حوزه‌ی برنامه‌ریزی، محتوایی، کاربرد، روان‌شناختی، آموزشی و زیرساختی، ایجادکننده‌ی آسیب‌های برنامه‌ی درسی علوم تربیتی هستند. ناهمسانی‌هایی بین برنامه‌ی قصدشده و عملیاتی به چشم می‌آید. برنامه‌ی پنهان، حاکم بر آموزش‌های دانشگاه هست. از متخصصان حوزه‌ی برنامه‌ریزی در تدوین برنامه‌ی درسی به نحو احسن استفاده نشده است؛ واحدهای درسی مرتبط با حوزه روابط انسانی در سازمان‌های آموزشی در برنامه‌ی درسی دیده نمی‌شود؛ انعطاف برنامه، کم و تمرکزگرایی حاکم است؛ چهار مقوله‌ی کلیدی شامل کاربردی‌کردن محتوا و جریان آموزش، کیفیت‌بخشی به جریان یاددهی‌یادگیری، ارزشیابی میزان تحقق همه‌جانبه‌ی اهداف برنامه‌ی درسی و بازسازی برنامه‌ی درسی، راهکارهای بهبود برنامه‌ی درسی رشته‌ی علوم تربیتی هستند. لازم هست، واحدهای بدون کاربرد حذف شده، روش‌های آموزشی درجهت پوشش دادن نیازها و اهداف برنامه افزوده شود و بین دروس تئوری و عملی تناسب ایجاد گردد. کیفی و تخصصی‌سازی برنامه‌ی درسی در حوزه‌های مختلف در دستور کار قرار گیرد.

Life Experiences of Student-Teachers from the Curriculum of Educational Sciences Field at Farhangian University

This study investigates the lived experience of new students and Farhangian University teachers from the curriculum of the educational sciences field. The research population included studentteachers of educational sciences.Fifteen studentteachers were selected as a research sample using purposive sampling and observing the principle of saturation and maximum diversity. The researcher used indepth interview method and data analysis to collect data, an inductive analysis method based on the coding system. In this study, in order to validate the interview and the research findings, the Delphi method, the coefficient of agreement of the scorers and referring the results to the participants, and the audit route method have been used in the research. The results show that the six categories of injuries in planning, content, application, psychological, educational and infrastructure, are the causes of injuries in the curriculum of educational sciences. There are discrepancies between the intended plan and the operation. There is a hidden program that governs university education. Experts in the field of planning have not been used effectively in curriculum development; Courses related to the field of human relations are not included in the curriculum in educational organizations; Program flexibility, low and centralism prevail; The four key categories include the application of the content and flow of education, the quality of the teachinglearning process, the evaluation of the comprehensive achievement of the curriculum objectives and the reconstruction of the curriculum, and the strategies for improving the curriculum in the field of educational sciences.It is necessary to remove the unused units, to add educational methods to cover the needs and goals of the program, and to create a balance between theoretical and practical courses. Curriculum quality and specialization in various fields should be on the agenda.