شناسایی مولفه های اصلی توسعه سرمایه انسانی اعضای هیئت علمی دانشگاه ها با رویکرد فراترکیب

هدف پژوهش حاضر، شناسایی مولفه‌های اصلی توسعه سرمایه انسانی اعضای هیئت‌علمی و ارائه یک چارچوب مفهومی چندسطحی برای آن است که با روش فراترکیب انجام شد. جامعه پژوهش شامل منابع علمی معتبر منتشرشده در عرصه مطالعات توسعه سرمایه انسانی اعضای هیئت‌علمی در سال‌های 1950 تا 2020 در سطح بین‌المللی و 1380 تا 1398 در سطح ملی است. پژوهش های منتخب شامل 88 مقاله‌، گزارش‌ علمی و رساله‌ دانشجویی منتخب از پایگاه‌های معتبر علمی ملی و بین‌المللی است که به روش نمونه‌گیری هدفمند و مبتنی بر قاعده اشباع نظری انتخاب شده‌اند. داده‌های موردنیاز از متون دستاوردهای کیفی منابع منتخب استخراج، و با استفاده از تحلیل محتوای استقرایی و روش فراترکیب، تجزیه‌وتحلیل و مقوله‌بندی شدند.دستاوردهای حاصله، دربردارنده 6 مولفه اصلی و 18زیرمولفه توسعه سرمایه انسانی اعضای هیئت‌علمی است که اعتبار آن از طریق آزمون کاپای کافمن تایید گردید. مولفه‌های اصلی شامل توسعه توانمندی های شناختی و فراشناختی، توسعه توانمندی ها و شایستگی های تدریس، توسعه توانمندی ها و شایستگی های پژوهشی، توسعه شایستگی های ارتباطی، توسعه توانمندی ها و شایستگی های رهبری، و توسعه توانمندی ها و شایستگی های مدیریتی و راهبری بود. همچنین، بر اساس مبانی نظری پژوهش، مولفه‌های اصلی توسعه سرمایه انسانی اعضای هیئت‌علمی ازنظر سطح تحلیل، در دو سطح فردی و سازمانی جایابی شدند. این گروه‌بندی می‌تواند ابزاری مناسب برای برنامه‌ریزی توسعه سرمایه انسانی اعضای هیئت‌علمی باشد. هدف پژوهش حاضر، شناسایی مولفه‌های اصلی توسعه سرمایه انسانی اعضای هیئت‌علمی و ارائه یک چارچوب مفهومی چندسطحی برای آن است که با روش فراترکیب انجام شد. جامعه پژوهش شامل منابع علمی معتبر منتشرشده در عرصه مطالعات توسعه سرمایه انسانی اعضای هیئت‌علمی در سال‌های 1950 تا 2020 در سطح بین‌المللی و 1380 تا 1398 در سطح ملی است. پژوهش های منتخب شامل 88 مقاله‌، گزارش‌ علمی و رساله‌ دانشجویی منتخب از پایگاه‌های معتبر علمی ملی و بین‌المللی است که به روش نمونه‌گیری هدفمند و مبتنی بر قاعده اشباع نظری انتخاب شده‌اند. داده‌های موردنیاز از متون دستاوردهای کیفی منابع منتخب استخراج، و با استفاده از تحلیل محتوای استقرایی و روش فراترکیب، تجزیه‌وتحلیل و مقوله‌بندی شدند.دستاوردهای حاصله، دربردارنده 6 مولفه اصلی و 18زیرمولفه توسعه سرمایه انسانی اعضای هیئت‌علمی است که اعتبار آن از طریق آزمون کاپای کافمن تایید گردید. مولفه‌های اصلی شامل توسعه توانمندی های شناختی و فراشناختی، توسعه توانمندی ها و شایستگی های تدریس، توسعه توانمندی ها و شایستگی های پژوهشی، توسعه شایستگی های ارتباطی، توسعه توانمندی ها و شایستگی های رهبری، و توسعه توانمندی ها و شایستگی های مدیریتی و راهبری بود. همچنین، بر اساس مبانی نظری پژوهش، مولفه‌های اصلی توسعه سرمایه انسانی اعضای هیئت‌علمی ازنظر سطح تحلیل، در دو سطح فردی و سازمانی جایابی شدند. این گروه‌بندی می‌تواند ابزاری مناسب برای برنامه‌ریزی توسعه سرمایه انسانی اعضای هیئت‌علمی باشد.

Identify the main components of human capital development of university faculty members based on a meta- synthesis approach

The purpose of this study is to identify the components and indicators of faculty members, and human capital development and to provide a multilevel conceptual framework for it, which was done by the metasynthesis method. The research population includes authoritative scientific sources published in the field of human capital development studies of faculty members in the years 1950 to 2020 at the international level and 1380 to 1398 at the national level. Selected researches include 88 articles, scientific reports and selected student dissertations from valid national and international scientific databases that have been selected by purposive sampling method based on theoretical saturation rule. The required data were extracted from the texts of qualitative achievements of selected sources and analyzed and categorized using inductive content analysis and metacombination method. The obtained results include 6 main components and 18 subcomponents of human capital development of faculty members. Key components include the development of cognitive and metacognitive competencies, the development of teaching competencies and competencies, the development of research competencies and competencies, the development of communication competencies, the development of leadership competencies and competencies, and the development of competencies. He had managerial and leadership skills. Also, based on the theoretical foundations of the research, the main components of human capital development of faculty members in terms of the level of analysis, were placed at both individual and organizational levels. This grouping can be a good tool for planning the human capital development of faculty members.