مدل‌سازی نرخ بازگشت سرمایه در سیستم آموزش از دور دانشگاه پیام نور

بررسی بازگشت سرمایه همیشه از پیچیده ترین و مبهم ترین و درعین حال ضروری ترین گام های بخش های مختلف اقتصادی و بخصوص اقتصاد آموزش است. در این پژوهش، نرخ بازگشت دوره های آموزش از دور با استفاده از مدل استاندارد مینسر و الگوی بسط یافته آن، با در نظر گرفتن متغیرهای شامل، سن، تجربه جنسیت، نوع اقامت، نوع تاهل و طبقه بندی صنعت، برآورد گردیده است. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه دوره های آموزش از دور برگزارشده در دانشگاه پیام نور از ابتدای سال 1390 تا پایان سال 1394 است که از میان آن ها 125 دوره به عنوان نمونه آماری انتخاب شده است. روش برآورد مدل مذکور حداقل مربعات معمولی است؛ که ضرایب مدل با استفاده از روش داده های تابلویی و با اثرات ثابت برآورد گردیده است. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که سطح مقاطع تحصیلی بر روی دریافتی آتی افراد اثر بیشتری نسبت به دیگر متغیرها دارد. رابطه میان نرخ بازگشت دوره های آموزشی و عایدی افراد مثبت و معنی دار بوده است. همچنین رابطه معنی داری بین نرخ بازگشت سرمایه گذاری در دوره های آموزش از دور با متغیرهای جنسیت، نوع سکونت، تاهل و طبقه بندی صنعت وجود دارد.