بررسی جذب‌سطحی 4 کلرو 2 نیتروفنل از محلول‌های آبی بر روی بنتونیت‌عامل‌دار

در این تحقیق از جاذب طبیعی و ارزان قیمت بنتونیت در حذف ترکیب 4-کلرو2-نیترو فنل از محلول های آبی استفاده شد. ابتدا بنتونیت ساده و عامل دار شده با سورفکتانت های تترا بوتیل آمونیوم یدید و ستیل تری متیل آمونیوم برمید تهیه شد و سپس جذب سطحی 4-کلرو2-نیترو فنل بر روی آنها بررسی شد. مطالعه طیف های تبدیل فوریه زیر قرمز (ft-ir) جاذب های تهیه شده نشان داد که عامل دار شدن بنتونیت با هر دو نوع سورفکتانت به خوبی صورت گرفته است. ارزیابی اثر پارامترهای موثر بر فرآیند جذب سطحی نشان داد که عامل دار کردن سطح بنتونیت نقش بسزایی در افزایش میزان جذب سطحی دارد که دلیل آن را به افزایش میزان برهمکنش های مولکولی بین جاذب و جذب شونده می توان نسبت داد. نتایج نشان داد که سرعت جذب سطحی توسط هر سه نوع جاذب در لحظات اولیه سریع بوده و پس از گذشت زمان اندکی (حدود 15 دقیقه) لحظه تعادل فرا می رسد. همچنین مشخص شد که با افزایش مقدار جاذب و کاهش غلظت اولیه جذب شونده و در محیط های اسیدی و خنثی حداکثر راندمان جذب سطحی رخ می دهد. بررسی مدل های غیرخطی ایزوترم های جذب سطحی نشان داد که داده ها برای هر سه نوع جاذب به خوبی از مدل فروندلیچ تبعیت می کنند.