ارزیابی رفتار سازه‌های فولادی مهاربندی نامتقارن با سیستم جداساز لرزه‌ای

جداسازی از پایه، یکی از راهکارهای ارتقای عملکرد لرزه ای سازه است که در آن به جای افزایش ظرفیت اعضای سازه، میزان تقاضا کاهش می یابد. ازآنجاکه تعداد زیادی از سازه های موجود و جدید نامتقارن هستند، مناسب است اثرات این موضوع در سازه های جداسازی شده نیز، موردمطالعه قرار گیرد. در سازه های نامتقارن وجود فاصله افقی بین مرکز جرم و مرکز سختی، موجب ایجاد پیچش در سازه می شود که این موضوع باعث تحمیل نیرو و تغییرشکل های اضافی به اعضای سازه می شود. در این پژوهش رفتار سازه های نامتقارن جداسازی شده با سیستم باربر جانبی مهاربند هم محور فولادی، با استفاده از روش تحلیل دینامیکی غیرخطی موردمطالعه قرار گرفته است. در خصوص اثرات نامتقارنی در سازه، دو حالت خروج از مرکزیت جرم و خروج از مرکزیت سختی در نظر گرفته شده است. در هر حالت با در نظر گرفتن مقادیر مختلف خروج از مرکزیت، رفتار سازه با تکیه گاه ثابت و جداسازی شده موردمطالعه قرار گرفته است. همچنین رفتار سازه های نامتقارن با خروج از مرکزیت های جرم و سختی مورد مقایسه قرار گرفته است. بر اساس نتایج تحلیل، جداسازی از پایه در هر دو حالت خروج از مرکزیت های جرم و سختی باعث کاهش قابل توجه دوران طبقات و اثرات پیچشی در سازه شده است. همچنین در هر دو حالت سازه با تکیه گاه ثابت و سازه جداسازی شده، خروج از مرکزیت سختی باعث ایجاد پیچش کمتری در سازه، نسبت به خروج از مرکزیت جرم شده است. به علاوه به منظور کاهش اثرات پیچشی در سازه های جداسازی شده نامتقارن، روشی برای طراحی جداسازها در این سازه ها پیشنهاد شده است.