کاربرد زمین آمار در تجزیه و تحلیل سطح ایستابی در محدوده سدهای خاکی (مطالعه موردی: سد شاه قاسم)

از مهم‌ترین چالش ها در پروژه های عمرانی، علاوه بر طراحی و اجرای آن‌ها، کنترل ایمنی و پایداری اجزای مختلف آن در طول دوران ساختمان و بهره برداری است. هدف این تحقیق، تدقیق سطح ایستابی آب در بدنه و تکیه گاه های سد خاکی شاه قاسم واقع در نزدیکی شهر یاسوج با استفاده از داده های ثبت شده است. درون‌یابی با روش های زمین آماری کریجینگ ساده، کریجینگ معمولی و میانگین متحرک وزنی برای مدل های کروی، نمایی و گوسی انجام گرفت. برای مقایسه آماری مدل ها از شاخص های آماری mbe، mae، rmse وgsd استفاده شد. نتایج نشان داد که روش کریجینگ ساده با مدل گوسی بهترین روش درون‌یابی سطح ایستابی آب سد خاکی شاه قاسم است. روش های کریجینگ معمولی با مدل گوسی و کریجینگ معمولی با مدل کروی در اولویت های بعدی قرار دارند. روش میانگین متحرک وزنی با توان های مختلف دارای خطای بیش‌تری نسبت به‌روش های کریجینگ است. با بررسی نقشه ها، احتمال وجود یک حفره در این قسمت از سد دور از انتظار نیست. وجود حفره احتمالی سبب می شود که به مرور زمان آب مخزن سد تخلیه شده و سرانجام ممکن است باعث بروز پدیده زیرشویی شود که در مجموع برای پایداری سد خطرناک است