تاثیر نمک سدیم کلرید بر تورم، تراکم‌پذیری و نفوذپذیری بنتونیت

نمک موجود در آب دریا، گنبد‌های نمکی یا شیرابه پسماند‌های شهری می‌تواند بر پارامتر‌های هیدرو-مکانیکی بنتونیت به‌عنوان مصالح آب‌بند در مراکز دفن پسماند‌های هسته‌ای و روکش لندفیل‌ها تاثیر بگذارد. این گزارش به بررسی تاثیر نمک سدیم‌کلرید روی حدود اتربرگ، تورم، تحکیم و نفوذپذیری بنتونیت می‌پردازد. آزمایش تورم و تحکیم روی نمونه‌ها، با دستگاه ادیومتر موجود در دانشگاه علم و صنعت ایران برای محلول سدیم‌کلرید با غلظت‌های صفر، 05/0، 1/0، 5/0 و 2 مولار صورت گرفته است. با توجه به نتایج به‌دست آمده، افزایش اندک غلظت نمک محلول نیز موجب کاهش پتانسیل تورم بنتونیت به‌میزان چشم‌گیری خواهد شد، به‌طوری‌که تورم بنتونیت با افزایش غلظت از آب خالص تا محلول سدیم‌کلرید با غلظت 2 مولار از حدود 82 درصد به حدود 5/1 درصد کاهش می‌یابد. حد روانی و پتانسیل خمیری بنتونیت نیز با افزایش غلظت محلول کاهش می‌یابد اما حد خمیری بنتونیت تغییر چشم‌گیری نمی‌کند. زمان به تعادل رسیدن تورم و تحکیم نمونه‌ها با توجه به افزایش نفوذپذیری با افزایش غلظت محلول کاهش می‌یابد. نفوذپذیری بنتونیت در مرحله تورم با افزایش غلظت محلول از آب خالص تا محلول 2 مولار حدوداً 7 برابر افزایش می‌یابد. تراکمپذیری نمونه‌ها نیز با افزایش غلظت نمک محلول کاهش می‌یابد.