بررسی تاثیر بنتونیت و سریشم بر پارامترهای مقاومتی خاک‌های مولد ریزگرد در ناحیه ورامین

امروزه تغییرات آب‌وهوایی به عنوان یکی از مهم‌ترین چالش‌های جهان مطرح می‌باشد، یکی از انواع آلاینده‌های موجود در هوا ریزگردها و گردوغبارهای ناشی از وزش باد می‌باشد، که ریزگردها و معضلات مربوط به آن، هرساله مشکلات زیادی در بخش‌های زیست محیطی، اجتماعی و سلامت جامعه و حتی مشکلات سیاسی در جهان و از جمله ایران ایجاد می‌کند؛ اما از آنجا که معضل پدیده ریزگرد در آینده هم وجود خواهد داشت، لازم است جهت مهار و کنترل آن راه‌کارهای علمی ارائه شود.یکی از راه‌های کاهش بوجود آمدن این پدیده تثبیت خاک در مناطق مستعد وقوع این پدیده است. در این تحقیق میزان تاثیر بنتونیت و سریشم در تثبیت خاک‌های رسی مستعد بوجود آورنده گرد و غبار برزسی شد و منطقه ورامین در نزدیک تهران که یک منطقه گرم وخشک می‌باشد و متشکل از خاک‌های رسی ریزدانه است که به عنوان مطالعه موردی انتخاب گردید. در این مطالعه برای تثبیت خاک‌های مستعد ریزگرد از بنتونیت و سریشم در درصدهای وزنی 1 ،3 و 5 درصد استفاده شده است. نمونه‌ها پس از عمل‌آوری 7 روزه تحت آزمایش‌های حدود اتربرگ، مقاومت تک محوری و برش مستقیم قرار گرفته و تاثیر مواد تثبیت کننده در پارامترهای اصطکاک داخلی و چسبندگی، حد خمیری، حد روانی و شاخص خمیری و میزان مقاومت برشی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج برش مستقیم روی نمونه‌های شاهد، نتایج 61.59 کیلو پاسکال برای چسبندگی و 15.14 درجه برای زاویه اصطکاک داخلی را نشان می‌دهد زمانی که 3 درصد وزنی بنتونیت اضافه می‌شود این مقدار به ترتیب 76.53 کیلو پاسکال برای چسبندگی و 30.98 درجه برای زاویه اصطکاک داخلی افزایش می‌یابد. زمانی که از سریشم 1 درصد وزنی به عنوان تثبیت‌کننده استفاده شود، پارامترهای چسبندگی و زاویه اصطکاک داخلی به ترتیب 53.57 کیلو پاسکال و 29.57 درجه تغییر می‌کند. بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیق سه درصد وزنی بنتونیت و یک درصد وزنی سریشم به عنوان درصد وزنی بهینه تعیین و پیشنهاد شد.