تخمین پتانسیل واگرایی خاک و تثبیت آن با استفاده از نانو سلولز

وجود املاح سدیم در بعضی از خاک‌های ریزدانه رسی باعث ایجاد پدیدۀ واگرایی در این خاک‌ها می‌شود. عدم شناسایی دقیق رس‌های واگرا خسارات و خرابی‌هایی را به‌دنبال دارد زیرا ذرات خاک‌های رسی واگرا تحت شرایط خاصی متفرق شده و به‌سرعت شسته می‌شوند. در این پژوهش به بررسی میزان واگرایی خاک‌های رخنمون یافته در جنوب شرق یزد پرداختیم و در نهایت اصلاح پتانسیل واگرایی خاک با استفاده از نانو سلولز بررسی ‌شد. پس از انجام یک‌سری آزمایش‌های فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی، مشخصات خاک‌های بررسی شده تعیین شد و درجۀ واگرایی خاک‌ها با انجام آزمایش‌های شیمیایی، پین‌هول،کرامب و هیدرومتری مضاعف مشخص شد. هم‌چنین با استفاده از سیستم طبقه‌بندی، واگرایی خاک ها بررسی ‌شد. نهایتاً تثبیت واگرایی خاک با تهیه نمونه‌های ترکیب شده با 0.5، 1 و 1.5 درصد نانو سلولز انجام شد. نتایج نشان داد که خاک‌های بررسی شده در گمانه a دارای واگرایی متوسط و در گمانه b واگرایی شدید تا کمی واگرا است. بنابراین می توان نتیجه گرفت هر چه به‌سمت مرکز دشت نزدیک‌تر شویم واگرایی بیش‌تر می شود. هم‌چنین نتایج آزمایش‌های تثبیت واگرایی خاک نشان داد رطوبت بهینه و وزن مخصوص خشک حداکثر به‌ترتیب افزایش و کاهش می‌یابد. افزایش مقاومت تک‌محوری و عدد cbr نمونه‌ها نشان می‌دهد افزایش نانو سلولز تاثیر مثبت بر نمونه‌های اصلاح شده دارد و موجب اصلاح واگرایی خاک این منطقه می‌شود.

Estimating Dispersibility Potential of Soil and its Stabilization by Nano Cellulose

Existence of sodium elements in finegrained of some soils causes dispersive phenomenon in them. Failure to accurately identify dispersive clays leads to damage because dispersive clay soil particles disperse under certain conditions and wash away quickly. This research assesses dispersive degree of outcropped soils in southeast of Yazd. Finally, the modification of soil dispersive potential was investigated by using nanocellulose. After performing a series of physical, chemical and mechanical tests, characterization/ specification of the studied soils were determined. Then dispersive degree was specified by conducting chemical, pin hole, crumb and double hydrometer tests. Finally, soil dispersivity stabilization was performed using sample preparation with 0.5, 1 and 1.5% nanocellulose. The results showed that the studied soils have moderate dispersive in borehole A and extreme to slightly dispersive in borehole B. Therefore, it can be concluded that the closer we get to the center of the plain, the greater the dispersibility. The results of the dispersibility stabilization soil tests indicate that the optimum moisture content and dry specific gravity increases and decreases. Uniaxial strength and CBR increases. Also, it shows that the increase in nanocellulose has a positive effect on the modified samples and improves the soil dispersibility in this area../files/site1/files/152/%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B9.pdf