ارزیابی تاثیر رطوبت بر پارامتر‌های مقاومت برشی فصل مشترک خاک رسی تثبیت شده با آهک-ژئوگرید با ابعاد چشمه‌های متفاوت

از روش های به سازی خاک می توان به تثبیت با مواد افزودنی و تسلیح با المان هایی با مقاومت کششی زیاد اشاره کرد. از مهم ترین موادی که برای تثبیت خاک های ریزدانه به کار می رود، آهک است. اضافه کردن آهک به خاک رس سبب انجام واکنش هایی می شود که منجر به بهبود خواص اولیه خاک می شوند. امروزه استفاده از ژئوگرید ها برای بهبود ویژگی های مهندسی انواع مختلف خاک ها به خوبی پذیرفته شده است. اکثر پژوهش ها در گذشته محدود به خاک های درشت دانه بوده است و تحقیقات و بررسی های اندکی در خصوص امکان پذیری استفاده از این مسلح کننده در خاک های چسبنده انجام شده است. با توجه به اثرات مثبت تثبیت خاک های ریزدانه با آهک و هم چنین تسلیح این خاک ها به وسیلۀ ژئوگرید، بررسی اثرات توام این روش ها احتمالاً بتواند کاربرد های مهندسی خاک های ریزدانه را گسترده تر نماید. از آن جاکه تغییرات فصلی، درصد رطوبت خاک ها را تغییر می دهد و این تغییرات در مقاومت برشی فصل مشترک خاکژئوگرید تاثیرگذار است، از این رو، آزمایش برش مستقیم بر نمونه های تثبیت شده با درصد های مختلف آهک و مسلح شده با 2 نوع ژئوگرید در دو حالت درصد رطوبت بهینه و درصد رطوبتی بیش تر از آن انجام شد تا تاثیر رطوبت بر پارامترهای مقاومتی فصل مشترک (چسبندگی و زاویۀ اصطکاک) تعیین شود. نتایج آزمایش ها نشان داد که افزایش رطوبت منجر به کاهش تنش های موثر، مقاومت برشی نمونه های تثبیت و تسلیح شده و بازده مسلح سازی می شود. قفل و بست بین دانه های خاک و المان تسلیح در نمونه های مسلح شده با ژئوگرید با چشمه های کوچک تر بهتر است و اندرکنش قوی تری را ایجاد می کند.