بررسی آزمایشگاهی اثر استفاده از الیاف پلی‌استر و اکریلیک بر پتانسیل شیار افتادگی و مقاومت در برابر زیان های رطوبتی مخلوط‌های آسفالتی گرم

اکثر خرابی‌های اتفاق افتاده در رویه‌های آسفالتی ناشی از تاثیر شرایط آب و هوایی و بارگذاری ترافیک می‌باشد. کاهش چسبندگی بین قیر و سنگدانه در اثر تاثیر رطوبت که باعث کاهش مقاومت کششی آسفالت و فروپاشی آن می‌گردد و همچنین به وجود آمدن تغییر شکل‌های ماندگار در مسیر عبور چرخ ها که در اصطلاح شیار افتادگی نامیده می‌شود، دو نوع از خرابی‌های معمول در روسازی‌های آسفالتی می‌باشند. مسلح کردن آسفالت یکی از راهکارهایی است که می‌تواند با بهبود خصوصیات و عملکرد مخلوط آسفالتی سبب افزایش دوام آن گردد. در این تحقیق نقش الیاف پلی‌استر و اکریلیک به عنوان عامل مسلح کننده در بهبود مقاومت کششی آسفالت و عملکرد آن در مقابل زیانهای رطوبتی و همچنین تاثیر استفاده از این الیاف بر پتانسیل شیار افتادگی و تغییر شکل ماندگار آسفالت با انجام آزمایش خزش استاتیکی در شرایط دمایی مختلف بررسی گردیده است. نتایج آزمایشات نشان داد که الیاف سبب بهبود عملکرد مخلوط در مقابل تغییر شکل ماندگار خصوصاً در دمای بالا می‌شوند. نقش الیاف در مقاومت کششی نیز تابع پارامترهایی نظیر طول و درصد الیاف و قابلیت توزیع شدن یکنواخت الیاف در مخلوط می‌باشد.