بهبود عملکرد حمل و نقل فرودگاهی با بهینه سازی عملکرد سرویس رسانان به وسیله یک سیستم اطلاعات مکانی

با وجود افزایش ترافیک در فرودگاه ها، تحقیقات اندکی برای بهبود کنترل زمینی و کاهش تعداد سرویس رسانان انجام شده است. با توانایی‌های gis مدیران فرودگاه‌ها در صدد برآمدند تا در توسعه و مدیریت فرودگاه از پتانسیل آن استفاده کنند. بدین ترتیب گرایش نوینی در gis با عنوان agis ایجاد شد تا کاربردهای gis در فرودگاه‌ها به گونه‌ای گسترده‌تر و با مشارکت فرودگاه‌های دنیا و متخصصان فن gis مطرح شود. مهمترین نوآوری این تحقیق تحلیل داده‌های مکانی زمانی به صورت غیرآنی و ارایه متدی جهت کاهش ترافیک با هدف بهینه‌سازی تخصیص خودروهای سرویس‌رسان و با شرط کاهش تاخیر در زمان حرکت پرواز می‌باشد. در طرح پیشنهادی عملیات سرویس رسانی با در نظر گرفتن دو حالت بهینه می‌شود: در حالت اول سرویس‌رسان پس از ارایه سرویس به جایگاه دایم بازمی گردد و در حالت دیگر سرویس‌رسان پس از ارایه سرویس در جایگاه موقت توقف می کند. نتایج حاکی از آنست که در هردو حالت با 3 خودرو سرویس‌رسان به 9 پرواز در مدت 30 دقیقه بدون تاخیر در زمان حرکت پروازها خدمات ارایه شده است.