مدلسازی مسیریابی وسایل نقلیه در شرایط وابستگی وسایل به نقاط تقاضا و با وجود محدودیت زمانی طول مسیر و حل آن با یک الگوریتم اجتماع مورچگان

یکی از سیاست هایی که در مواجهه با مشکلات ناشی از حجم زیاد ترافیک در شهرهای پرجمعیت اتخاذ می شود، سیاست بازدارندگی مانند طرح ترافیک یا طرح زوج و فرد است که براساس آنها عبور و مرور آزاد وسایل به حوزه ای از مناطق پررفت‌و‌آمد ممنوع می شود. در نظرگیری فرض طرح ترافیک وسایل نقلیه در مسیله، آن را به مسیریابی وسایل نقلیه با وابستگی وسایل به نقاط تقاضا تبدیل می کند. در این مقاله ابتدا مدل مسیله مطرح می‌شود که فرض وابستگی وسایل نقلیه به نقاط تقاضا را درنظر می گیرد و برای هر تور از وسیله نقلیه، محدودیت زمانی طول مسیر را اعمال می کند، سپس الگوریتمی کارا برای حل این مسیله، طراحی می شود. حل مسیله در دو مرحله صورت می گیرد. در مرحله نخست، به حل دقیق مسایل با ابعاد کوچک پرداخته می شود و در مرحله دوم، روش حل مبتنی بر الگوریتم فراابتکاری اجتماع مورچگان ارایه شده است که برای حل مسایل بزرگ‌مقیاس به‌کار می‌رود. قدرت جست‌وجوی الگوریتم پیشنهادی با ارایه روش های جست‌وجوی محلی در همسایگی نقاط موجه افزایش می‌یابد و از عملگرهای الگوریتم ژنتیک به‌منظور بهبود حل استفاده می شود. در پایان، دسته ای از مسایل آزمایشی طراحی شده و الگوریتم پیشنهادی، بر روی این دسته مسایل اجرا می شود. نتایج عددی حاصل از حل مسایل نمونه، کارایی چشمگیر الگوریتم پیشنهادی در مقایسه با جواب بهینه را نشان می دهد.