ارایه مدل هدایت مسیر استفاده کنندگان با درنظر گرفتن همزمان تعادل سیستم و استفاده کننده در شرایط انتخاب مسیر قطعی

تراکم، ایجاد تاخیر و پیدایش صف های طولانی در شبکه معابر شهری موجب شده تا متصدیان امور حمل و نقل در جهت بهره برداری بهینه از سیستم نسبت به کارگیری روشهای مدیریتی در شبکه معابر شهری اقدام نمایند. یکی از روشهای موثر در این زمینه، به کارگیری سیستم های هدایت مسیر است. سیستم های اطلاعاتی و هدایت مسیر نوع خاصی از سیستم های اطلاعاتی سفر هستند که رانندگان را در انتخاب مسیر یاری می رسانند. در این پژوهش، ارایه سیستم هدایت مسیری در نظر است که طی آن مرکز کنترل ترافیک را قادر به کنترل شبکه در حالتی نزدیک به تعادل سیستم می سازد. در این روش، برای هر مسیر پارامتری معرفی می گردد که میزان همپوشانی هزینه آن مسیر را در خلال فرآیند هدایت مسیر با هزینه همان مسیر در شرایط تعادل سیستم می سنجد. در جهت مدل سازی فرآیند از دو مدل برنامه ریزی غیرخطی استفاده شد که مدل ابتدایی ورودی های مدل دوم را محاسبه می نماید. سپس مدل دوم با توجه به پارامترهای همپوشانی و میزان تحمل اپراتور نسبت به هدایت مسیر اقدام می کند. در فرآیند تخصیص معرفی شده، زمانی که مقدار پارامتر همپوشانی یک مسیر به میزان حد آستانه تحمل مرکز کنترل ترافیک می رسد، مسیر یادشده سریعاً از مجموع مسیرهای قابل هدایت مسیر مرکز کنترل ترافیک حذف و سایر مسیرها به استفاده کننده معرفی می شوند. مدل ارایه شده برای یک مثال عددی کوچک آزمایش گردید. نتایج نشان می دهد که در الگوی پیشنهادی تغییرات محدوده تحمل مرکز کنترل از 1 تا 4/1 می تواند بیشترین تاثیر را بر بهبود و روان سازی حرکت در سیستم داشته باشد. در شرایطی که پارامتر تحمل مرکز کنترل ترافیک 1/1 انتخاب شود، بیش از 13 درصد در زمان سفر کل شبکه صرفه جویی می گردد. همچنین، نتایج نشان داد که تنها سهم اندکی از استفاده کنندگان (15درصد استفاده کنندگان یک مسیر در بیشترین حالت) در مقایسه با شرایط استفاده کننده اقدام به تغییر مسیر می نمایند که این مهم تا حد زیادی نگرانی های ناشی از عدم تبعیت استفاده کنندگان و بی اعتباری نتایج را مرتفع می سازد.