ارایه یک روش ترکیبی تحلیل پوششی داده ها1 و درخت تصمیم جهت سنجش کارایی واحدها ( مطالعه موردی: ناوگان اتوبوسرانی شهر تهران)

سنجش عملکرد و کارایی ناوگان اتوبوسرانی از جمله مسایلی است که به جهت نیاز به ارتقا هر چه بیشتر سطح خدمت رسانی به شهروندان همواره مورد توجه سیاست گذاران و متولیان مدیریت شهری بوده است. از طرفی دستیابی به این دانش که چه شرایطی در افزایش کارایی خطوط اتوبوسرانی موثرند، از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. داده های تاریخی مربوط به عملکرد خطوط اتوبوسرانی همه روزه توسط شبکه ارتباطی بیسیم در سطح شهر جمع آوری می شوند. در این پژوهش داده-های مذکور به کمک یک روش ترکیبی جدید مورد بررسی و پردازش قرار گرفته اند. کارایی خطوط توسط روش dea سنجیده شده و در ادامه بر اساس کارایی یا عدم کارایی خطوط، به وسیله روش درخت تصمیم قواعد مستتر در داده ها که نشان دهنده ی وضعیت کارایی خطوط می باشند، استخراج شده است. در نهایت توانایی پیش بینی کارایی یا تاکارایی خطوط توسط الگوریتم های کارت2 ، c5.0 و مدل گروهی3 مورد ارزیابی قرار گرفته است. این روش ترکیبی تاکنون در حوزه حمل و نقل استفاده نشده است و در عین حال در این روش از قابلیت الگوریتم های گروهی جهت افزایش صحت4 مدل در پیش بینی کارایی خطوط استفاده شده است. به این ترتیب به وسیله ی ترکیب روش dea و درخت تصمیم به عنوان دو روش ناپارامتریک، نقشه ی راهی جهت ارتقا کارایی ناوگان حمل و نقل در این حوزه، در اختیار مسیولان امر قرار می گیرد.