ارزیابی حساسیت رطوبتی مخلوط آسفالتی نیمه‌گرم اصلاح‌شده با نانو tio2 و گرانول لاستیکی

حساسیت رطوبتی از جمله معایب روسازی نیمه‌گرم به شمار می‌رود که محققان در تحقیقات اخیر، برای رفع آن از افزودنی‌های مناسب از جمله مواد زائد استفاده می‌کنند. در این پژوهش نیز جهت کاهش مشکل مذکور، از مواد زائد دور ریختنی (گرانول لاستیکی) به همراه یک افزدنی نانو به نام تیتتانیوم دی‌اکسید (tio2) استفاده شد تا دو جنبه زیست‌محیطی و عملکردی مخلوط آسفالتی نیمه‌گرم مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور نمونه‌هایی با 1، 3 و 5% وزنی از قیر 70/60 با نانو tio2 اصلاح شده و فرآیند آن با کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (fesem) کنترل گردید. همچنین مقادیر 0، 10 و %20 وزنی از مصالح سنگی ریزدانه سیلیسی (عبوری از الک 8 و مانده روی 50) با گرانول‌های لاستیکی به صورت ترکیبی با قیرهای خالص و اصلاح‌شده ساخته شدند. دمای تراکم و اختلاط قیرها با استفاده از آزمایش ویسکوزیته چرخشی (rv) در دو دمای 135 و 160 درجه‌ی سانتی‌گراد تعیین شد. جهت ارزیابی حساسیت رطوبتی نمونه‌ها، دو معیار نسبت مقاومت کششی غیرمستقیم (tsr) و نسبت مدول برجهندگی (rmr) طی سیکل‌های مختلف ذوب-یخبندان محاسبه شدند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که افزودن نانو tio2 به قیر، به تنهایی باعث بهبود 16% مقاومت در برابر رطوبت شده اما استفاده از گرانول‌های لاستیکی موجب کاهش این مقاومت به میزان 4% می‌شود. طبق این نتایج، جهت بهبود کارایی مخلوط حاوی گرانول لاستیکی از منظر دو شاخص tsr و rmr، می-توان برای جبران مافات از افزودنی نانو tio2 بهره گرفت. از این‌رو، در بهینه‌ترین حالت، جهت استفاده از10% گرانول‌های لاستیکی، 3% از این نانو مواد لازم است. با درنظر گرفتن این رویکرد، هم جنبه اقتصادی-زیست‌محیطی و هم جنبه عملکردی مخلوط آسفالتی نیمه‌گرم مطلوب خواهد بود.

investigation the moisture susceptibility of warm-mix asphalt modified with nano-tio2 and waste rubber granules

moisture damage is one of the disadvantages of warm mix asphalt. recently, researchers use appropriate additives such as waste materials to address this issue. this study aims to overcome the moisture sensitivity of warm-mix asphalt (wma) using additives such as nanomaterials as well as waste rubber granules. bitumen (60/70) with a total weight of 1, 3, and 5% of nano-tio2 as well as 0, 10, and 20% of rubber granules by total weight of granite aggregate. the mixing and compaction temperature of bitumens were determined using a rotational viscosity test (rv). the optimal bitumen percentage was determined using the marshall method. the results showed that the nano-tio2 has a small effect on this value, but the use of rubber granules has changed this percentage. to assess the moisture susceptibility of mixtures, indirect tensile strength test and resilient modulus test were used, and two criteria of indirect tensile strength ratio (tsr) and resilient modulus ratio (rmr) were calculated to compare the performance of the mixtures through the different freeze-thaw cycles. the results of experiments show that the addition of nano-tio2 to bitumen alone improves moisture resistance, but the use of rubber granules reduces this resistance. according to the results of this study, to improve the efficiency of the mixture containing rubber granules from the perspective of the tsr index, nano-tio2 should be used. for this purpose, the minimum required percentage of nano-tio2, to replace 10% of rubber granules, is 3%. from the rmr index point of view, all mixtures modified with nano-tio2, as well as the design containing 10% rubber granules, will pass the limit of iranian regulation and will be acceptable in terms of moisture susceptibility.