تحلیل اثر خودپنداره، خوداثربخشی و ویژگی‌های شخصیتی بر قصد استفاده از دوچرخه (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی)

اﺳﺘﻔﺎده از دوﭼﺮﺧﻪ و ترویج فرهنگ دوچرخه‌سواری یکی از ضروریات جوامع شهری و راهکاری مناسب برای غلبه بر مشکلات ترافیکی به خصوص در کلان‌شهرها است. فرهنگ‌سازی استفاده از دوچرخه فرآیندی مشکل و زمان بر بوده و علاوه بر صرف هزینه‌های گوناگون جهت تشویق افراد به این شیوه سفر، نیازمند شناخت دقیق رفتار و عوامل روان‌شناختی زیربنایی در تمایل و یا عدم تمایل به این شیوه سفر است. باوجود طرح‌هایی متعدد برای دوچرخه‌سواری در تهران و سایر کلان‌شهرهای ایران و صرف هزینه برای این طرح‌ها، ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻋﺪم اﺳﺘﻘﺒﺎل از دوچرخه‌سواری در بین ساکنان این شهرها وجود دارد. درنتیجه، هدف از این تحقیق ﺑﺮرﺳﯽ ﻋﻮاﻣﻞ روان‌شناختی موثر بر تمایل به استفاده از دوچرخه در ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان است. روش تحقیق در این پژوهش از ﻧﻮع توصیفی-تحلیلی با تاکید بر پیمایش ﻣﯿﺪاﻧﯽ و تهیه و تکمیل پرسش‌نامه و درنهایت استفاده از مدل معادلات ساختاری مبتنی بر حداقل مربعات جزئی است. در این مطالعه تاثیر متغیرهای سلامت جسمانی، ویژگی‌های شخصیتی، خودپنداره‌، خوداثربخشی و سایر متغیرهای اقتصادی-اجتماعی از قبیل سن، جنسیت، درآمد، تحصیلات بررسی شد. نتایج تحقیق حاکی از سهم قابل‌توجه متغیرهای روان‌شناختی بر قصد استفاده از دوچرخه است. متغیر ویژگی شخصیتی روان رنجوری بیشترین اثر منفی و متغیر روحیه‌ی مثبت به همراه خودپنداره‌ی روانی و خوداثربخشی بیشترین اثر مثبت را بر قصد استفاده از دوچرخه نشان دادند.

analysis of the effect of self-concept, self-efficacy and personality traits on the intention to use a bicycle with a structural equation model based on partial least squares

promoting cycling and promoting cycling culture is one of the necessities of urban communities and a suitable solution to overcome traffic problems, especially in metropolitan areas. cultivating the use of bicycles is a difficult and time-consuming process and in addition to spending various expenses to encourage people to travel this way, it requires accurate knowledge of behaviour and underlying psychological factors in the willingness or unwillingness to travel. despite numerous plans for cycling in tehran and other metropolitan areas of iran and spending money on these plans, there is no tendency to cycling among the residents of these cities. as a result, this study aimed to investigate the factors affecting the tendency to use bicycles in tehran. the research method in this research is descriptive-analytical by preparing and completing a questionnaire and finally using a structural equation model based on partial least squares. in this study, the effect of physical health, personality traits, self-concepts, self-efficacy, and other socio-economic variables such as age, gender, income, and education were investigated. the results indicate a significant contribution of psychological variables to the intention to use a bicycle. the neurotic personality trait variable had the most negative effect and the positive mood variable along with psychological self-concept and self-efficacy showed the most positive effect on the intention to use the bicycle.