ارزیابی کمی عدالت در حمل و نقل همگانی چندوسیله ای شهری شامل مترو، اتوبوس و Brt (مطالعه موردی: کلان شهر تهران)

هدف اصلی پژوهش حاضر، شناسایی شاخصهای عدالت در حمل ونقل همگانی و ارزیابی کمی آن برای حمل ونقل همگانی شهری در نمونه موردی کلانشهر تهران است. در این پژوهش، شاخصهای میزان اتصال و دسترسی به شبکه حمل ونقل همگانی به عنوان شاخصهای عرضه؛ شاخصهای جمعیت، اشتغال، خانوارهای زیر خط فقر و خانوارهای بدون خودرو به عنوان شاخصهای تقاضا؛ و رویکرد منحنی لورنز و ضریب جینی جهت تحلیل و ارزیابی کمی عدالت است. داده های پژوهش از شرکت کنترل ترافیک تهران، معاونت اجتماعی و امور فرهنگی شهرداری تهران، شرکت بهره برداری راه آهن شهری تهران و حومه، و سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری تهران جمع آوری شده است. نتایج نشان می دهد که تعداد زیادی از نواحی شهرداری تهران فاقد دسترسی به شبکه مترو است. شاخص میزان اتصال شبکه شامل سه بخش گره، خط و منطقه ای در شبکه اتوبوسرانی از مترو بیشتر است؛ بدلیل کارایی بهتر شبکه اتوبوسرانی نسبت به مترو. ضرایب جینی در بررسی عدالت افقی از عدالت عمودی کمتر بوده و نشان از بی عدالتی زیاد در توزیع خدمات حمل ونقل همگانی نسبت به نیازهای افراد و گروه های خاص در کلان شهر تهران دارد.

Quantitative evaluation of multimodal public transit equity for Metro, Bus and BRT (Case of Tehran metropolitan area)

This study aims to identify the indices of public transit equity and its quantitative evaluation for multimodal public transit network (includes Metro, Bus and BRT) in the Tehran metropolitan area. In this research, accessibility and connectivity indices deemed as the supply side; employment, population, poverty, and none vehicle households considered as the demand side. After that, the Lorenz curve and the Gini coefficient are used in order to quantitative analysis and evaluation of equity. The databases are collected from Tehran Traffic Control Company, Socialcultural deputy of Tehran, Tehran Urban and Suburban Railway Operation Co, and Tehran municipality ICT Organization. The results indicates that a large number of Tehran municipality districts do not have access to the subway network. Also, the results of the network connectivity index in three parts; nodes, lines, and regions shows that regional connectivity for the bus network is higher than the subway network, which can illustrate the much more efficiency of the bus network as opposed to the subway network. The results of equity analysis shows that Gini coefficients are less in the assessment of horizontal equity than vertical equity stating a vast degree of inequity in the distribution of public transit service and facilities in proportion to demand of groups in the Tehran metropolitan area.