طراحی شبکه تغذیه‌کننده خط ریلی و تعیین فرکانس با استفاده از یک روش ابتکاری

افزایش پوشش تقاضای سفر وسایل حمل ونقل همگانی سریع (مانند مترو و اتوبوس تندرو) به کمک شبکه های تغذیه کننده امکان پذیر است. ازآنجایی‌که روش‌های دقیق حل مسائل طراحی شبکه های تغذیه کننده دارای پیچیدگی و زمان حل طولانی است، محققین به استفاده از روش‌های ابتکاری و فراابتکاری برای حل این مسائل روی آورده اند. در این مقاله یک روش ابتکاری برای حل مسئله طراحی شبکه اتوبوسرانی تغذیه کننده در یک شبکه آزمایشی که قابلیت در نظر گرفتن بسیاری از شاخص های مهم در طراحی چنین شبکه هایی را دارد، پیشنهاد گردیده است. روش کار به این صورت است که ابتدا تعدادی مسیر اولیه تولیدشده، سپس به کمک شاخص های بهینگی در نظر گرفته‌شده شامل نسبت تقاضای پاسخ‌داده‌شده به زمان سفر و محدودیت کمینه و بیشینه طول مسیر تعدادی از این مسیرها به عنوان خطوط تغذیه کننده انتخاب‌شده‌اند. محدودیت فرکانس، تعداد مسیر و درصد پوشش داده‌شده دیگر محدودیت هایی هستند که به کمک آنها مسیرهای نهایی انتخاب‌شده است. روش پیشنهادی در شبکه آزمایشی سوفالز بکار گرفته‌شده و توانسته پوشش تقاضای حمل ونقل همگانی در شبکه توسط  خط ریلی را به کمک خطوط تغذیه کننده بهبود ببخشد به طوری که با محدودیت تعداد 3 مسیر تغذیه کننده، پوشش شبکه به مقدار65.22 % و با درنظر گرفتن محدودیت 4، پوشش به میزان 78.42 % برآورده شد.

The Design of Feeder Network Rail Line and Determine Frequency Using a Heuristic Method

The main role of feeder in urban networks is to increase the coverage of rapid public transportation systems such as subway and bus rapid transit. The high complexity of the exact methods of designing feeder networks motivates researchers to apply heuristic and metaheuristic methods to find approximate solution of feeder network design. This paper presents an innovative approach to design of feeder network for a subway line using a twostage heuristic method. The proposed method has been applied in Sioux Falls as a test network which is often used in transit network design. According to the proposed method, at the first stage, a number of primary routes are generated as initial solutions; then these routes are screened according to a set of parameters such as the ratio of the covered demand to travel time, maximum and minimum limit for feeder network length. At second stage, frequency restrictions, the number of routes and covered percentage have been used to select final routes. The proposed method was used in the test network Sioux Falls that improved the demand coverage for public transport system. The demand coverage with the limit of 3 and 4 lines for feeder network are equal to 65.22 and 78.42 percent, respectively.