مقایسه تاثیر استفاده از پلیمر ضایعاتی پلی‌اتیلن ترافثالات Pet)1) بر‌عملکرد بتن آسفالتی حاوی قیر اصلاح نشده و اصلاح شده با لاستیک ضایعاتی

در این تحقیق به منظور بررسی تاثیر پلیمر ضایعاتی pet بر عملکرد بتن آسفالتی حاوی قیر لاستیکی و قیر اصلاح نشده، ذرات pet  در مقادیر 2، 4، 6، 8 و 10 درصد (بر اساس وزن قیر) به مخلوط‌های آسفالتی افزوده شد. پس از تعیین مقدار قیر بهینه مربوط به ترکیب‌های مختلف، مخلوط‌های آسفالتی حاوی pet، تحت آزمایش‌های مارشال، کشش غیرمستقیم و خزش دینامیکی قرار گرفتند. آزمایش خزش دینامیکی با استفاده از دستگاه utm10، در سطح تنش 300 کیلوپاسگال و دمای 40 سانتی‌گراد، به منظور ارزیابی تغییر شکل ماندگار (شیار  افتادگی) مخلوط‌ها به کار گرفته شد. نتایج نشان داد که اضافه کردن pet به مخلوط‌های آسفالتی حاوی قیر لاستیکی باعث بهبود مقاومت مارشال و نسبت مارشال نسبت به نمونه شاهد شد، به‌طوری‌که بیشترین مقدار مقاومت و نسبت مارشال مربوط به نمونه‌های حاوی 10 درصد pet شد. اما، در مخلوط آسفالتی حاوی قیر اصلاح نشده ببشترین استقامت و نسبت مارشال با افزودن 4% pet حاصل می گردد.  همچنین، نتایج آزمایش کشش غیرمستقیم بر روی نمونه های حاوی درصد فضای بین 5/6 تا 5/7% نشان داد که بیشترین استقامت در هر دو مخلوط با افزودن 2% pet به دست می آید، اما، در مخلوط‌های حاوی درصد فضای خالی در محدوده 3 تا 5% مقاومت کششی با افزایش pet کاهش می یابد. نتایج آزمایش خزش دینامیکی نشان داد که مخلوط‌های آسفالتی گرم حاوی pet رفتار متفاوتی در برابر بارگذاری دینامیکی نسبت به استاتیکی دارند. افزودن pet به مخلوط‌های آسفالتی باعث کاهش مقاومت نسبت به تغییر شکل دائمی (شیار افتادگی) تحت بارگذاری دینامیکی شد، به‌طوری‌که با افزایش مقدار pet مقاومت نسبت به تغییر شکل دائمی کاهش یافت. اما، تاثیر pet بر مقاومت شیار شدگی مخلوط حاوی قیر لاستیکی کمتر از آن بر مخلوط حاوی قیر اصلاح نشده است.