ارزیابی استفاده از مدل فعالیت‌-مبنا در قیاس با مدل سفر-‌مبنا برای برآورد تقاضای سفر کلان‌شهر تهران

با توجه به محدودیت‌های مالی و مکانی و مشکلات آلودگی‌های زیست محیطی در سطح معابر کلان‌شهر تهران، امروزه بیش از هر زمان دیگری احساس نیاز به استفاده از مدل‌های تقاضای سفری می‌شود که رویکردشان از پیش‌بینی و عرضه1 به پیش بینی و جلو گیری2 از تقاضا تغییر کند؛ از این رو در این مقاله پس از معرفی سیر تکاملی مدل‌های پیش‌بینی سفر، به مقایسه‌ی کمی وکیفی بین دو مدل مهم سفر-مبنا3و فعالیت‌-مبنا4 پرداخته شده است، در انتها نیز از آنجایی که ساخت هر دو مدل سفرمبنا و فعالیت‌مبنا وابسته به ویژگی‌های اقتصادی-اجتماعی و اطلاعات سفر افراد است و امکان ساخت هر دو مدل برای شهر تهران وجود دارد، سعی در پیشنهاد مدل مناسب برای پیش‌بینی تقاضای سفر شهر تهران، با توجه به شرایط این کلان‌شهر شده است. دراین بررسی‌ها مشخص شد که با اینکه مدل‌های فعالیت‌مبنا ابزار مناسبتری برای تحلیل سیاست گذاری‌های مختلف بر روی تفاضای سفر شهری هستند، ولی به دلیل ساده سازی‌های زیاد در هنگام مدلسازی مفهوم فعالیت و نیازمندی زیاد این مدل ها به داده‌ها، ماتریس مبدا-مقصد به دست آمده از مدل های سفرمبنا به نسبت ماتریس مبدا-مقصد مدل‌های فعالیت‌مبنا، به جریان عبوری خودروهای مشاهده شده در سطح معابر شهر، نزدیک تر است که این امر، نتایج نزدیک تر به واقعیت را مهیا خواهد ساخت.

Comparison of ActivityBased and TripBased Models in the Estimation of Tehran Metropolitan Travel Demand

Considering the financial and spatial limitations as well as the issues caused by environmental pollutions throughout the metropolitan city of Tehran, a need for employing travel demand models seems essential more than ever; in these models, the “predict and provide” approach in terms of demand must change to “predict and prevent”. Consequently the present study attempts to present the evolution cycle of travel prediction models along with offering a quantitative and qualitative comparison between the two importent tripbased and activitybased models. Furthermore, as constructing both the tripbased and activitybased models depend on socioeconomic aspects of individuals as well as their trip information, it is also attempted to suggest a suitable model for predicting the urban travel demands of Tehran, the implementations of which is deemed possible given its specific conditions. Investigations showed that activitybased models were a better means to analyze various policies on urban travel demands. Nonetheless, due to its numerous simplifications when modeling the concept of activity along with its big sample need for data, the origindestination matrix obtained from tripbased models were closer to the transportation flow seen throughout the city compared to those obtained from activitybased model, This would yield results closer to reality.