ارزیابی تاثیر دسترسی‌ها بر عملکرد و ایمنی راه‌های بین‌شهری

امروزه یکی از معضلات اساسی شبکه راه های کشور، وجود دسترسی های غیر ایمن فراوان است. با افزایش تعداد دسترسی‌ها، پتانسیل تصادف، تاخیر، زمان سفر و تراکم افزایش یافته و از درجه عملکردی و ظرفیت راه ها کاسته می‌شود. در این پژوهش، تاثیر تراکم دسترسی بر ایمنی و عملکرد راه ها در دو شاخه جداگانه بررسی شده است. بر همین اساس، ابتدا در بخش تاثیر ایمنی، اطلاعات تصادفات سه محور از استان آذربایجان شرقی برای سال های 92، 93 و 94 جمع آوری شد. سپس بررسی تاثیر تراکم دسترسی بر نرخ تصادفات در محورهای مذکور به‌طور جداگانه انجام شده و با استفاده از مدلسازی بین متغیرها، رابطه بین آن‌ها بررسی شد. مهم ترین نتیجه در این بخش، وجود سطح معناداری بین تراکم دسترسی در مسیر بزرگراهی و دوخطه جدا نشده (ارتباط مستقیم بین دو پارامتر) و عدم ارتباط بین این دو پارامتر در مسیر آزادراهی می باشد. با توجه به دخیل بودن دیگر عوامل در ورودی شهرها، قطعات نزدیک ورودی شهرها از تحلیل موردنظر حذف شده اند. سپس در بخش تاثیر عملکردی، اثر دسترسی‌ها بر تاخیر، زمان سفر، سرعت و تراکم شبکه در طول 87 کیلومتر از جاده تبریز اهر بررسی شد. در این بخش برای شبیه‌سازی از چهار سناریوی ترافیکی مختلف در حالت های مختلف دسترسی‌ها و نوع میانه، استفاده شد. نتایج به‌دست‌آمده حاکی از آن است که ادغام کردن دو دسترسی پرحجم در یک مسیر مستقیم، عملکرد ترافیک را بهبود بخشیده است. همچنین تبدیل مسیر دوخطه به چهار خطه باعث کاهش تاخیر، زمان سفر و تراکم می‌شود.