دستیابی به آیندۀ حمل‌ونقل پایدار با استفاده از برنامه‌ریزی سناریو (مطالعه موردی: حمل‌و‌نقل درون‌شهری همدان)

فرایند برنامه‌ریزی در بلندمدت،نیازمندبه‌کارگیری رویکردهای نوینی مانندآینده‌پژوهی است،تاتوانایی مقابله باعدم قطعیت‌های آینده راداشته باشد.شناسایی سیاست‌هایی که به یک سیستم حمل‌ونقل پایدار منجر شود یک چالش عمده برای سیاست‌گذاران است، چرا که این بخش،آکنده ازعدم قطعیت‌ها است. پژوهش حاضرباهدف اولویت‌بندی راهبردهای حمل‌ونقل بر اساس معیار پابرجایی در افق 20 ساله با استفاده از رویکرد سناریونگاری شبکۀ جهانی کسب‌وکار انجام گرفته است. جامعۀ آماریپژوهش را30 نفر از خبرگانحوزۀامورشهری تشکیل داد‌ه‌اندکه با روش نمونه‌گیری گلوله ‌برف انتخاب گردیدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از  مطالعه مستندات، مرور ادبیات، پانل و پرسشنامه استفاده شد. برای سنجش روایی و پایایی پرسشنامه، به ترتیب از قضاوت خبرگان وضریب آلفای کرونباخ بهره گرفته شد. دونیرویپیشرانمیزان حمایت دولت ازبخش خصوصی و ارزش‌های جامعه،به عنوان مهمترین نیروهای پیشران شکل‌دهنده به آیندۀ حمل‌ونقل همدان،شناسایی گردیدندوچهار ناریویحمل‌ونقل سبز،وابستگی به خودروی شخصی،هرج‌و‌مرجوکنترل‌های سخت‌گیرانهبراساس آندو عامل، توسعه داده شد. برای شناسایی راهبردهای پابرجا نیز از رویکرد منطق فازی استفاده گردید و راهبردهای ارتقای فرهنگ و رفتار ترافیکی و همچنین افزایش جلب مشارکت شهروندان در حوزه حمل‌ونقل و مدیریت پارکینگ و ساماندهی فضای پارک خودروها به عنوان راهبردهای پابرجا شناسایی شدند. در نهایت به منظور تحقق دو راهبرد پابرجای شناسایی شده، پیشنهادهایی ارایه گردیده است، چرا که سرمایه‌گذاری بر روی دو راهبرد مذکور، می‌تواند ما را، بدون توجه به این‌که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد، به اهداف حمل‌ونقل پایدار نزدیک‌تر سازند.