بررسی و مقایسه فناوری‌های جدید کنترل تراکم به منظور اصلاح روش‌های کنترل و تضمین کیفیت تراکم لایه‌های خاکی در پروژه‌های راهسازی کشور

میزان تراکم و یکنواختی آن در طول و عرض راه یک پارامتر بسیار مهم در تعیین کیفیت مکانیکی لایه های راه است. اجرای تراکم هزینه بر و زمان بر بوده و ممکن است در صورت نامناسب یا ناکافی بودن ابزار و روش کنترل کیفیت تراکم، به نتایج مطلوب نرسیده و موجب خرابی های موضعی و یا خرابی های عمومی زودرس شود. کنترل کیفیت تراکم همانطور که در کشور ما نیز رایج است، می تواند تنها با کنترل نتیجه نهایی غلتک زنی انجام شود و یا اینکه ترکیبی از کنترل فرایند غلتک زنی به اضافه تعداد اندکی آزمون از نتیجه نهایی باشد.  روش‌های آزمون برجا، اندازه‌گیری‌هایی با دقت متوسط از خواص مصالح متراکم شده فراهم می‌آورند. از محدودیت‌های این روش‌ها می توان به کنترل کیفیت تراکم در تعداد محدودی از نقاط سطح لایه متراکم شده، نتایج غیرقابل اعتماد در بعضی از این روش ها به دلیل حضور ذرات بیش ‌از اندازه درشت، وابسته بودن روش کنترل سختی به رطوبت خاک و ابعاد سطح بارگذاری، محدودیت عمق اندازه‌گیری در بعضی از آن‌ها و نداشتن کنترل بر روی ضخامت لایه ها اشاره کرد. با استفاده از دستگاه کنترلوگراف جهت ثبت عملکرد روزانه غلتک (کنترل سرعت، فاصله طی شده، فرکانس، روشن یا خاموش بودن ویبره دستگاه و...) و نیز جدول های عملکرد غلتک یا ساخت قطعه های آزمایشی می توان کنترلی اولیه بر فرایند اجرا حاکم کرد که باعث افزایش یکنواختی و کیفیت تراکم می شود. با معرفی سیستم های کنترل پیوسته تراکم، بسیاری از محدودیت های روش های سنتی کنترل تراکم برطرف شد. هدف این تکنولوژی دست یابی به تراکم یکنواخت و با کیفیت است. این روش امکان کنترل حین اجرای تراکم و کنترل صددرصدی مساحت پروژه را فراهم می آورد. هدف تحقیق حاضر بررسی و تشریح سیستم های کنترل پیوسته تراکم (ccc) و تراکم هوشمند (ic) و نیز ارزیابی روش های کنترل تراکم لایه های خاکی راه در کشور به منظور پیشنهاد برای اصلاح وضع موجود است.