مقایسه خصوصیات مقاومتی آسفالت لاستیکی و آسفالت معمولی

طبق آمارهای موجود سالانه بیش از 12 میلیون حلقه تایر (250 هزار تن ) در ایران مصرف می‌شود. استفاده از تایرهای فرسوده در راهسازی مقوله جدید است که مورد توجه متخصصان قرارگرفته و تحقیقات متعددی در این رابطه صورت گرفته است.قیرهای به دست آمده از نفت خام و یا قیر طبیعی که سالیان دراز عمدتاً به عنوان ماده چسباننده در ساخت جاده ها و یا دیگرمصارف عایق کاری و پوششی به کار می رود، هیچ گاه از یک سری خواص فیزیکی و مکانیکی کاملا رضایت بخش برخوردار نبوده و باتوجه به خواص فیزیکی و مکانیکی محدود، از قابلیت کاربردی محدود و زمان سرویس دهی مشخص برخوردار می باشد. از این رومحققان همواره تلاش داشته اند که به نحوی خواص این سنگین ترین برش نفتی را در جهت مطلوب تغییر دهند. اصلاح خواص قیرباعث بالا رفتن کیفیت آن و افزایش عمر سرویس دهی پوشش گردیده و در نتیجه هزینه های نگهداری و تکرار اجرای روکش به نحوچشمگیری کاسته خواهد شد. یکی از این مواد اصلاح کننده، استفاده از پودر لاستیک می باشد که در این تحقیق از پودر لاستیک تایرهای بازیافتی برای اصلاح آسفالت استفاده شده است. نتایج آزمایش ها نشان داده است که این آسفالت نسبت به آسفالت معمولی دارای مقاومت مارشال ، مدول برجهندگی و کشش غیرمستقیم بیشتر و عمق شیارشدگی کمتری می باشد.