ارزیابی استفاده از انواع تقاطع‌های غیرمتعارف به منظور بهبود جریان ترافیک در راه‌های شریانی‌ برون شهری

نگاهی به تاریخچه حمل و نقل  نشان می دهد که ایجاد سیستم کارآمد حمل و نقل، یکی از فاکتورهای مهم در جوابگویی به تقاضای روزافزون حمل و نقل می باشد یکی از این روش های بهبود تردد در معابر ایجاد دوربرگردان می باشد. مانور واگرد یکی از پیچیده‌ترین مانورها در هنگام رانندگی با خودرو می باشد که مطالعه آن اخیراً مورد استقبال پژوهشگران قرار گرفته است. در این مطالعه محور کرمانشاه – بیستون در محدوده جاده قدیم تهران مورد مطالعه قرار گرفت. برداشت حجم در یک روز با شرایط جوی نرمال با استفاده از تکنیک فیلمبرداری به مدت 6 ساعت و در سه دوره اوج صبحگاهی، ظهرگاهی و شب‌گاهی انجام گرفت. پس از تحلیل های حجم، شبکه پایه در نرم افزار شبیه ساز خردنگر aimsun مدل گردید. با توجه به وضع موجود دوربرگردان در محور مورد مطالعه ، 5 سناریو به منظور یافتن بهترین روش جهت تکیمل مانور واگرد طراحی گردید. هر سناریو 5 بار و هر بار به مدت 1 ساعت شبیه سازی گردید. نتایج حاصل از شبیه سازی نشان داد که حذف دوربرگردان وضع موجود و احداث زیرگذر در همان محدوده، سناریوی برترمی باشد، به طوری‌که شاخص های ترافیکی از جمله تاخیر و زمان سفر شبکه در صورت اجرای این سناریو به طور چشمگیری بهبود می یابد. با توجه به برداشت های صورت گرفته، اعتبارسنجی بر روی مدل شبیه سازی انجام گرفت و نتایج حاصل از آن، درستی و اعتبار مدل را اثبات کرد. این مقاله برگرفته از پروژه پژوهشی با عنوان « مطالعه تعیین مکان مناسب دوربرگردان‌ها در راه‌های اصلی کرمانشاه » است که به کارفرمایی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی انجام شده است.