طرح بهینه خاکریز‌های کنار رودخانه (گوره‌ها) با اعمال عدم‌قطعیت‌های هیدرولوژیکی، هیدرولیکی و اقتصادی به روش مونت‌کارلو

طراحی، تحلیل و بهره­برداری سیستم­های کنترل سیل به دلیل ماهیت تصادفی سیلاب و خطاهای اندازه­گیری با عدم قطعیت همراه است. یکی از این مسائل، طراحی خاکریز­های کناره رودخانه (گوره­ها) است که با عدم قطعیت­های هیدرولوژیکی، هیدرولیکی و اقتصادی همراه می­باشد. در این مقاله به طراحی ابعاد بهینه گوره با در نظر گرفتن انواع عدم قطعیت­های موجود پرداخته شده و برای تجزیه و تحلیل این عدم­قطعیت­ها یک مدل بهینه­سازی بر مبنای شبیه­سازی مونت‌کارلو1 توسعه داده شده است. مدل بهینه­سازی حاصل، یک مدل استوکستیک غیرخطی است که حل آن توسط نرم‌افزار 2lingo-13 صورت گرفته است. در این مقاله محدوده شمال شیراز در مجاورت رودخانه خشک معالی­آباد (تنگ سرخ) مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج حاصل با نتایج مدل قطعی و بدون در نظرگرفتن عدم­قطعیت­ها مقایسه شده است. با توجه به مطالعات انجام گرفته و در پی اجرای مدل، سیلاب با دوره بازگشت 20 ساله همانند مدل قطعی دارای بیشترین سود خالص سالانه بوده و به عنوان سیل طراحی انتخاب شده است. برخلاف مدل قطعی که ابعاد سیستم به صورت قطعی و تک مقداری حاصل می­شوند، مدل استوکستیک یک بازه برای هر پارامتر نتیجه می­دهد و می‌توان توزیع آماری این پارامتر­ها را نیز تخمین زد