ارزیابی اثر توان تفکیک مدل‌های رقومی ارتفاعی و آستانه شکل‌گیری آبراهه‌ها بر نتایج مدل بارش– رواناب ژئومورفولوژیکی مبتنی بر موج سینماتیک (KW-GIUH)

 مدل‌های رقومی ارتفاعی (dems) به علت فراهم آوردن بستر لازم برای استخراج بسیاری از پارامترهای ژئومورفولوژیکی حوضه مانند شبکه آبراهه­ها، مساحت زیرحوضه­ها، شیب زیرحوضه­ها و آبراهه­ها از اهمیت بسیار زیادی در مدل‌سازی بارش- رواناب برخوردار می­باشند. یکی از مهم‌ترین مسائلی که بر نتایج حاصل از مدل رقومی ارتفاعی تاثیرگذار است، توان تفکیک آن (ابعاد سلول شبکه) و آستانه شکل‌گیری آبراهه‌ها است. در این تحقیق به بررسی اثر توان تفکیک مدل‌های رقومی ارتفاعی و همچنین آستانه های مختلف بر پارامترهای ژئومورفولوژیکی حوضه و نیز عملکرد یک مدل هیدروگراف واحد لحظه­ای ژئومورفولوژیکی مبتنی بر موج سینماتیک موسوم به kw-giuh در حوضه آبریز کسیلیان پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که با کاهش توان تفکیک مدل‌های رقومی ارتفاعی (افزایش ابعاد سلولی)، شیب متوسط زیرحوضه­ها و تعداد آبراهه­ها (خصوصاً  رتبه 1 و 2) کاهش و مساحت زیرحوضه­های منتهی به هر آبراهه و نیز طول جریان دامنه­ای افزایش می­یابد. بررسی نتایج مدل بارش رواناب  نشان می­دهد که با کاهش توان تفکیک مدل‌های رقومی ارتفاعی در یک آستانه ثابت، میزان دبی اوج و زمان پایه هیدروگراف تا ابعاد سلولی 100 متر روند کاهشی را تجربه نموده و پس از آن با یک جهش روبرو شده و مجدداً با افزایش ابعاد سلولی، روند کاهشی را ادامه می­دهد. مطابق نتایج بدست آمده در آستانه­های بالاتر از 2% ، اختلاف دبی اوج هیدروگراف در demهای با ابعاد سلولی مختلف معنی‌دارتر بوده و همچنین در یک آستانه ثابت، زمان رسیدن به اوج هیدروگراف سیل مستقل از توان تفکیک dem می­باشد.