تاثیر سرعت انجام آزمون بر اندیس خراش سورشار در کانی های نرم تا سخت

در حال حاضر، بخش عمدهای از فضاهای زیرزمینی عمرانی و معدنی به وسیله دستگاه های حفاری مکانیزه ای چون tbm ها حفر می شوند. فرآیند برش و حفر سنگ، شامل تماس هایی تکراری میان سنگ و ابزارهای برنده متحرک است. این امر باعث بوجود آمدن انواع متفاوتی از آسیب ها روی ابزارهای برنده می گردد. شناخت کامل شرایط زمین شناسی و ژئوتکنیکی و به خصوص ویژگی های خراشنده زمین، یکی از پارامترهای مهم در تخمین عمر ابزارهای برنده، هزینه ها و کارآیی عملیات حفاری مکانیزه است. روند عمومی به کار رفته برای ارزیابی قدرت خراشندگی سنگها، اجرای آزمایش و اندازه گیری میزان سایش مواد به کار رفته در آزمایش است. آزمون خراش سورشار یکی از ساده ترین روش های تعیین قدرت خراشندگی سنگ هاست که در سرتاسر جهان، به طور گستردهای برای تخمین عمر ابزارهای برنده مورد استفاده در tbm ها به کار می رود. مطالعات زیادی در مورد تاثیر پارامترهای مختلف زمین شناسی و تکنیکی بر نتایج آزمون سورشار انجام شده اند. اما تاکنون مطالعه دقیقی روی تاثیر سرعت حرکت نسبی میان پین و نمونه سنگی بر نتایج اندیس خراش سورشار انجام نشده است. در مطالعه حاضر، با استفاده از مدل جدیدی از دستگاه آزمایش سورشار، آزمون هایی با سرعت های متفاوت و کنترل شده، روی هفت نمونه تک کانی با سختی موس متفاوت انجام شد. نتایج نشان دادند که سرعت حرکت نسبی میان پین و نمونه آزمایش، در اندیس خراش سورشار به دست آمده موثر است. نتایج همچنین نشان دادند که سختی نمونه ها و پین های مورد استفاده نیز در چگونگی ارتباط میان اندیس خراش سورشار و سرعت اجرای آزمایش تاثیر گذار است.