بهسازی لرزه‌ای اسکله‌های شمع و عرشه به وسیله جداگرهای لرزه‌ای

یکی از مشکلات مشاهده شده در اسکله‌های شمع و عرشه هنگام وقوع زلزله، عملکرد نامناسب سازه‌هایی است که در آن‌ها از شمع مایل استفاده شده است. شمع‌های مایل به دلیل سختی بالا به کنترل تغییر شکل سازه کمک می‌کنند، ولی تمرکز نیروهای جانبی ( به صورت نیروهای بزرگ فشاری و کششی) در آن‌ها باعث ایجاد آسیب‌های زیادی به خود شمع و عرشه‌ی متصل به آن می شود. در این مقاله استفاده از جداگرهای لرزه ای در محل اتصال شمع‌های مایل به عرشه به منظور بهبود عملکرد لرزه‌ای سازه‌های شمع و عرشه مورد بررسی قرار گرفته است.به این منظور یک سازه شمع و عرشه نمونه دارای شمع های مایل انتخاب و مدل 2 بعدی ازسازه و خاک با استفاده از قابلیت‌های نرم افزار opensees ساخته شد. به منظور مدل سازی دقیق پدیده‌ی اندرکنش لرزه ای خاک- شمع- سازه، از مدل 2 بعدی ستون خاک برای محاسبه ی پاسخ ساختگاه و فنرهای میانی p-y، t-z و q-z استفاده شد. صحت سنجی مدل با استفاده از نتایج آزمایشگاهی صورت گرفت. جداگر لرزه ای لاستیکی با هسته‌ی سربی با قابلیت در نظر گرفتن تاثیر میزان بار محوری و تغییر شکل جانبی در خصوصیات جداگر مدل سازی شد. برای بررسی عملکرد لرزه ای سازه، تحلیل های تاریخچه زمانی برای 7 زلزله و در 2 سطح 475 و 2475 ساله انجام گردید. استفاده از جداگرهای لرزه ای در محل اتصال شمع‌های مایل باعث توزیع یکنواخت‌تر نیروهای محوری در همه‌‌‌ی شمع‌های مایل و قایم شد، همچنین به دلیل کاهش سختی و کاهش برش پایه و افزایش قابلیت جذب انرژی، مقادیر برش و لنگر در عرشه‌ی اسکله کاهش مناسبی داشت.