ارزیابی دینامیکی قابلیت های sipc و بررسی تاثیر آن بر پایداری گذرای سیستم قدرت

در این مقاله، ضمن ارزیابی دینامیکی قابلیت های کنترل کننده توان میان فاز استاتیک (static inter phase power controller) sipc، نحوۀ تاثیر گذاری آن بر پایداری گذرای یک سیستم قدرت نمونه بررسی و بعلاوه تکنیکی مبتنی بر کنترل ناپیوسته آن جهت بهبود پایداری سیستم ارائه شده است. روش تحقیق مبتنی بر حل محاسباتی معادلات دینامیک سیستم، تکرار مراحل شبیه سازی، محاسبه زمان بحرانی رفع خطا (cct) و تعیین اوج اضافه جهش ایجاد شده در زوایای روتور ماشین ها ناشی از یک خطای اتصال کوتاه سه فاز متقارن می باشد. برای این منظور، سیستم و تجهیز مربوطه در محیط نرم افزار دیگسایلنت شبیه سازی و مسائل تحقیق با طرح سناریوهای متعددی دنبال شد. در این راستا، ابتدا تمامی قابلیت های تجهیز در حوزه زمان تائید گردید و سپس حد پایداری گذرای سیستم با و بدون آن مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت که نتیجتاً منجر به یک افت نسبی در حد پایداری گذرای سیستم گردید. سرانجام به منظور اعمال تکنیک مذکور، کنترل اصلی دستگاه به کنترل دیگری بنام کنترل گذرا منتقل گردید تا از این طریق، توان انتقالی از ماشین های شتاب گرفته در بازه زمانی بعد از رفع خطا بیشینه گردد که نهایتاً نتیجه منتهی به یک بهبودی نسبی در حد پایداری گذرای سیستم گردید.

Dynamic assessment of the capabilities of SIPC and study its effect on the transient stability of power system

In this paper, while dynamically evaluating the capabilities of Static Inter phase power controller (SIPC), its effect on the transient stability of a sample power system has been investigated, as well as a technique based on its discontinuous control has been presented to improve the stability of the system. The research method is based on the computational solution of the dynamic equations of the system, the repetition of the simulation stages, the calculation of the critical clearing time (CCT) and the determination of the peak overshoot generated in the rotor angles of the machines due to a symmetrical threephase shortcircuit fault. For this purpose, the system and the related device were simulated in the DIgSILENT software envierment and the research issues were followed by considering multiple scenarios. In this regard, first all the capabilities of the device were confirmed in the time domain, and then the transient stability limit of the system with and without it was investigated and compared, resulting in a relative decrease in the transient stability limit of the system. Finally, in order to apply the technique, the main control of the device was transferred to another control called transient control so that the transmitted power of accelerated machines can be maximized within the time interval after the fault clearing, which ultimately results in a relative improvement in the transient stability limit of the system.