بررسی تاثیر ترکیب حمام آبکاری بر ضخامت و ساختار سطحی پوشش نیکل- بور الکترولس

پوشش‌های نیکل-بور الکترولس با داشتن سختی و خواص سایشی بالا و قابلیت خودروانکاری، سال‌هاست که توجه محققان را به خود جلب کرده‌اند. ساختار سطحی پوشش نیکل-بور الکترولس توسط بسیاری از محققان گل‌کلمی شکل و توسط معدودی دیگر دانه‌دانه‌ای گزارش شده‌ و برای شکل‌گیری هر یک از این دو ساختار نظریه‌های متفاوتی ارائه گردیده است. در این مقاله اثر غلظت اتیلن‌دی‌آمین، آمونیاک و پایدارکننده روی مورفولوژی سطحی و ضخامت پوشش نیکل-بور الکترولس در چارچوب یک طرح عاملی دو سطحی مورد بررسی قرار گرفته است. در بررسی اثر متغیرهای مذکور، دو نوع ساختار گل‌کلمی و قلوه‌سنگی به دست آمد که با تحلیل صورت گرفته، ساختار گل‌کلمی مشخصاً به نرخ آبکاری کمتر و ساختار قلوه‌سنگی به نرخ آبکاری بیشتر نسبت داده شده‌اند. به علاوه در شرایط حمام پایدار و پوشش بدون تخلخل، زمانی که نرخ آبکاری به اندازه‌ای بالا بود که ساختار قلوه‌سنگی را نتیجه دهد، افزایش ضخامت منجر به درشت‌تر شدن ساختار سطحی گردید. بیشترین ضخامت پوشش‌ها برابر μm 49 زمانی به دست آمد که غلظت اتیلن‌دی‌آمین در حد پایین خود (ml/l 70) و غلظت آمونیاک و پایدارکننده در حد بالای خود (به‌ترتیب 46 و ml/l 33/3) بودند و کمترین ضخامت برابر μm 23 زمانی به‌دست آمد که غلظت اتیلن‌دی‌آمین، آمونیاک و پایدارکننده در حد بالای خود (به ترتیب 130، 46 و ml/l 33/3) قرار داشتند.