بررسی اثر زمان غوطه‌وری در محلول کلرید سدیم بر میزان حفاظت از خوردگی پوشش سیلانی اعمال شده بر مس

در این تحقیق به بررسی اثر زمان‌های مختلف غوطه‌وری در محلول کلرید سدیم 3.5 درصد وزنی بر میزان راندمان حفاظت از خوردگی پوشش سیلانی پرداخته شد. این پوشش از دو ترکیب سیلانی تترا اتیل اورتو سیلیکات (teos) و تری مرکاپتوپروپیل (تری‎متوکسی‎سیلان) (mptms) تشکیل و به روش غوطه‌وری بر زیر لایه مسی اعمال شد. آزمون طیف‌سنج مادون‌قرمز تبدیل فوریه نشان داد که پوشش teos+mptms، از طریق دنباله گوگردی خود با سطح مس پیوند کووالانسی cu-s برقرار کرده است. تصاویر میکروسکوپ نیروی اتمی به دست آمده بعد از 120 ساعت غوطه‌وری، تخریب کمی را برای سطح پوشش teos+mptms نشان داد که مطابق با تصویر به دست آمده از میکروسکوپ نوری بود. رفتار الکتروشیمیایی نمونه‌های مس بدون پوشش و پوشش‌دار با استفاده از آزمون‌های پلاریزاسیون پتانسیو دینامیک و طیف‌سنجی امپدانس الکتروشیمیایی بررسی شد. نتایج نشان داد که بیشترین حفاظت از خوردگی مس توسط پوشش، در ساعات اولیه غوطه‌وری به دست آمد و میزان آن با گذشت زمان کاهش یافت؛ اما حتی بعد از گذشت 168 ساعت، پوشش سیلانی ایجاد شده اثر بازدارندگی خود را حفظ کرده است.