بررسی تاثیر ریزساختاری اضافه شدن کروم با دو روش آبکاری و کرومایزینگ پودری به پوشش سیلیسیم-آلومیناید نفوذی

در این مقاله ویژگی های ریزساختاری پوشش های سیلیسیم-آلومیناید با و بدون کروم اعمال شده بر روی زیرلایه از جنس سوپرآلیاژ پایه نیکل rene-80 ارائه و مورد تحلیل قرار گرفته است. برای اضافه کردن کروم به پوشش آلومینایدی از راهکار غنی سازی لایه سطحی آلیاژ با کروم به دو روش: (1) آبکاری کروم و (2) کرومایزینگ پودری استفاده شده است. البته عملیات آنیل نفوذی لایه کروم آبکاری شده نیز با هدف عمیق تر شدن لایه غنی از کروم از طریق نفوذ حرارتی انجام شد. برای مشخصه یابی پوشش ها مشتمل بر کمیت و کیفیت لایه های پوشش، شناخت ویژگی های ریزساختاری و ترکیب عنصری و فازی روش های sem، eds و xrd استفاده شد. بررسی ها نشان داد که اضافه شدن کروم به پوشش سیلیسیم-آلومیناید باعث تمرکز کروم در بخش فوقانی به صورت رسوبات سیلیساید کروم می شود. رسوب سیلیسیم در بخش فوقانی پوشش های آلومینایدی به صورت رسوبات عناصر دیرگداز می باشد که رسوب سیلیسایدکروم بیشتر از بقیه رسوبات تشکیل می شود. برای تامین مقاومت به خوردگی داغ حداقل 8 درصد وزنی کروم و 13-10 درصد وزنی سیلیسیم در لایه فوقانی پوشش الزامی است. میزان عناصر کروم و سیلیسیم در بخش فوقانی هر دو پوشش crsial-p و crsial-e نسبتاً مشابه و به ترتیب در محدوده های 14-12 و 14-13 درصد وزنی بود. البته مشاهدات حاکی از این بود که کروم اضافه شده در هر دو نوع پوشش در تشکیل رسوبات غنی از کروم آنهم بیشتر در نواحی پایینی پوشش مشارکت می کند.