مطالعه و بررسی رفتار خوردگی پوشش‌های اکسیدی/ هیدروکسیدی حاصل از محیط آبی درون اتوکلاو بر سطح آلیاژ آلومینیوم 6061 تحت دما و فشار مختلف

با توجه به کاربرد وسیع آلیاژهای آلومینیوم در صنایع نفت و گاز و پتروشیمی و مقاومت به خوردگی کم آن‌ها در محیط‌های خورنده، لازم است سطح این آلیاژها را با استفاده از یک روش پوشش دهی ارزان در برابر خوردگی مقاوم نمود. در این پژوهش از روش پوشش‌دهی در محیط آبی درون اتوکلاو بر سطح آلیاژ آلومینیوم 6061 استفاده شد و مقاومت به خوردگی آن مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌های تمیز شده درون اتوکلاو قرار داده شد. آنگاه با کنترل دما، زمان و فشار، پوشش اکسیدی/ هیدروکسیدی بر روی سطح ایجاد شد. الگوهای پراش پرتو ایکس (xrd) نشان داد که این پوشش به طور کلی شامل فاز alo(oh) می‌باشد. تصاویر میکروسکوپی الکترونی روبشی (sem) سطح پوشش نشان داد که نانوکریستال‌های مکعبی به طور متراکم در تمام سطح تشکیل شده‌اند. آزمون میکروسختی‌سنجی ویکرز نیز نشان داد که پوشش ایجاد شده نرم بوده و تاثیری در میزان سختی سطح نداشته است؛ لکن منحنی‌های پلاریزاسیون تافل نشان داد که چگالی جریان خوردگی زیرلایه‌های پوشش ایجاد شده به طور قابل توجهی کاهش و پتانسیل خوردگی مثبت‌تر شده است. با افزایش پارامترهای دما، زمان و فشار اتوکلاو، ضخامت پوشش افزایش و چگالی جریان خوردگی کاهش یافته است. همچنین نتیجه گرفته شد که روش پوشش‌دهی در محیط آبی درون اتوکلاو در حالت مایع و غوطه‌ور به دلیل بالاتر بودن فشار اتوکلاو نسبت به حالت بخار آب روشی مطلوب‌تر است. این موضوع نشان دهنده آن است که مقاومت در برابر خوردگی آلیاژ آلومینیوم 6061 با استفاده از این روش پوشش‌دهی به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است.