اثر پلاسمای نیتروژن و لیزر اگزایمر آرگون فلوراید بر ویژگی‌های سطحی پلیمر پلی متیل متاکریلات

در این پژوهش اثر تابش لیزر اگزایمر آرگون فلوراید و پلاسمای نیتروژن بر روی ویژگی‌های سطحی و فیزیکی پلیمر پلی متیل متاکریلات بررسی و مقایسه شده است. پارامترهای مختلف سطحی و فیزیکی شامل زاویه تماس، انرژی سطح، زبری و مورفولوژی آن‌ها مورد توجه قرار گرفته است. تغییرهای ایجاد شده بر سطح پلیمر بر اساس تابعی از زمان پردازش مورد مطالعه قرار گرفته است. زاویه تماس نمونه‌ها و انرژی آزاد آن‌ها، زبری و مورفولوژی سطح آن‌ها و همچنین ساختار نمونه‌ها از طریق xrd مطالعه شده است. بر پایه نتایج بدست آمده، تابش‌دهی با لیزر و پلاسما آثار متفاوتی در پی داشته است. بررسی نمودارها و تحلیل آ‌ن‌ها نشان می‌دهد زاویه تماس نمونه‌های پردازش شده با پلاسمای 50 وات با افزایش زمان پردازش تا مقدار °54 کاهش می‌یابد که این امر موجب افزایش آب‌دوستی و رطوبت‌پذیری نمونه‌ها نسبت به نمونه‌های مرجع شده است. پلاسمای 100 وات نیز باعث کاهش زاویه تماس تا مقدار °67 و در نتیجه آن افزایش آب دوستی این نمونه‌ها می‌شود. در مقابل زاویه تماس نمونه‌های پردازش شده با لیزر با افزایش زمان پردازش تا مقدار °69 افزایش می‌یابد. در نتیجه اثر لیزر اگزایمر آرگون فلوراید کاهش رطوبت‌پذیری نمونه‌های پردازش شده می‌باشد. بررسی تصاویر sem و همچنین زبری سنجی نمونه‌ها پس از پردازش با پلاسما ایجاد تغییرات سطحی اندک و صاف تر شدن نمونه‌ها را نشان می‌دهد. بالعکس در نمونه های پردازش شده با لیزر افزایش ناهمواری‌ها و زبری سطح آن‌ها را گزارش شده است.